آدم ها ...

آدم‌ها ...
گنجشک‌های حیاط پشتی‌ ...
خانه تان نیستند که ...
برایشان دانه بپاشی، ...
به هر روز آمدنت عادتشان بدهی‌، ...
گاه و بیگاه روی پله‌ها بنشینی ...
برایشان درد دل کنی‌ ...
یا چشم‌هایت را ببندی....
و در خلسه ی مالیخولیایی خودت ...
به جیک جیکشان گوش کنی‌.
بعد یک روز حوصله‌ ‌ات سر برود. ...
خسته از شلوغی، ...
خسته از بودنشان، راهت را بکشی، بروی.
آدم‌ها حتی مثل گنجشک‌ها ...
نیاز به کیش کیش ندارند.
می‌‌روند اما با دلی‌ شکسته...