زاویه ی نگاه من در خونه ی پدری و پنجره ی اتاقم

زاویه ی نگاه من در خونه ی پدری و پنجره ی اتاقم
اتاقی که جای جایش برام پر از خاطرست اتاقی که توش بزرگ شدم عاشق شدم ساز زدم خندیدم پر کشیدم
اتاقی که بار ها و بار ها بهش پناه بردم و بغض کردم و بی صدا اشک ریختم و اشک ریختم و اشک ریختم
ولی امان از روزهای اخر روزهایی که بی مهبا از عمیق ترین نقطه ی وجودم جیغ کشیدم و زجه زدم و اشک ریختم و اشک ریختم و اشک ریختم....انگار منتظر کسی بودم که از اتاق بغلی نفس زنان بیاد و با صدای گرفته و قشنگش صدام کنه....هلی هلی هلی پاشو خواب دیدی دورت بگردم
من پاشم و دست تو بگیرم و نذارم بری توی اتاقت و اون شب و سر روی بازوی تو بخوابمو تو خواب گل ببینم و گل ببینمو گل ببینم.
حسم بهت پارادوکس عجیبی داره لونه ی قشنگم