آدمی...

آدمی...
طوری زندگی کن که اگر یک وقتی یک جایی کسی از تو بد گفت هیچکس باورش نشود...
آدمی...
طوری زندگی کن که اگر مرد هستی اشک هیچ زنی و اگر‌ زن هستی غرور هیچ مردی در این شهر بخاطر تو نریزد و نشکند...
آدمی....
طوری زندگی کن که انعکاس چیزی باشی که میخواهی در دیگران‌ ببینی و هر حرفی میخواهی بزنی و هر کاری میخواهی بکنی کمی در دهانت مزه مزه کن و خوب و بدش را بسنج...
آدمی طوری زندگی کن که یک غروب پاییز در آستانه چهل سالگی ات که در بالکن خانه ات نشسته ای دلت نگیرد از این که فلان کار را در جوانی نکردی یا فلان حرف را نزدی و حسرتش بر دلت بماند...
آدمی...
طوری زندگی ‌کن که اگر ذره ای قدمت را در زندگی کج گذاشتی وجدانت و وجودت اجازه ندهد دیگر آن کار را بکنی و انصاف داشته باش...
آدمی...
یا کسی را وارد زندگی ات نکن یا اگر کردی و وابسته ات شد با او طوری رفتار کن که دو فردای دیگر اگر بچه دار شدی دلت بخواهد عشق فرزندت با او همین گونه رفتار ‌کند...