میروم اما بدان یک سنگ هم خواهد شکست

میروم‌ اما بدان یک سنگ هم خواهد شکست

آنچنان که تار و پود قلب من از هم گسست

میروم با زخم هایی مانده از یک سال سرد

آن همه برفی که آمد آشیانم را شکست

میروم اما نگویی بی وفا بود و نماند

از هجوم سایه ها دیگر نگاهم خسته است

راستی : یادت بماند از گناه چشم‌ تو

تاول غربت به روی باغ احساسم نشست

طرح ویران کردنم اما عجیب و ساده بود

روی جلد خاطراتم دست طوفان نقش بست