ما سالها دنبال کسی میگردیم،

ما سالها دنبال کسی میگردیم،
که ما را بفمهمد، ما را درک کند...
کسی که بشود با او دردودل کرد،
کسی که معنی سکوت چشمانمان را بخواند
کسی که بشود از میان این شهر دروغ و مردمان فریب،
بشود که حرف ناگفته را با او زد...
اما، یکبار که خودم را در آینه دیدم،
فهمیدم، هیچکس،
جز همین تصویر در آینه به دادم نمیرسد،
هیچ‌کس جز او دردم را نمیفهمد...
هیچکس به اندازه ی او در آینده ام تاثیر ندارد،
و باعث پیشرفتم نمیشود..

هیچکس به اندازه ی او حرفم را نمیفهمد که نمیفهمد...