سلمان فارسی میگوید: روزی شیطان به چند نفر رسید که به علی

سلمان فارسی میگوید: روزی شیطان به چند نفر رسید که به علی ابن ابیطالب علیه السلام جسارت میکردند. او در مقابل آن جماعت ایستاد، آنها گفتند:تو کیستی ای مرد؟
شیطان گفت:من ابومره ام
گفتند:آیا سخن ما را شنیدی؟
شیطان گفت: خوشی نبینید، آیا به سرور و مولای خود علی علیه السلام جسارت میکنید؟
آنها گفتند:تو از کجا فهمیدی که علی علیه السلام سرور و مولای ماست؟
شیطان گفت: از گفتار پیغمبرتان که فرمود:"هر که مولای او هستم علی نیز مولای اوست، خدایا!دوست بدار کسی را که او را دوستش دارد و دشمن بدار هر که علی را دشمن میدارد، خدایا!یاری کن هر که او را یاری میکند و یاری کن هر که یاریش میکند."
آنها گفتند:ای ابومره تو از شیعیان علی علیه السلام هستی؟
شیطان گفت:نه ولی او را دوست دارم و هر که با او دشمن باشد من در مال و فرزند او شریکم.
گفتند:ای ابومره!درباره علی علیه السلام چیزی برایمان بگو
شیطان گفت: ای جماعت ناکسان و قاسطان و مارقان...من در میان فرشتگان بودم و با آنها مشغول عبادت بودیم و خدای عزوجل را تقدیس و تسبیح میکردیم، یک نور پُر پرتو از مقابل ما گذشت که به واسطه آن نور همه فرشتگان در برابر آن نور صورت بر زمین نهادند و گفتند:"این نور، یا نور فرشته مقرب است یا نور پیغمبر مرسل، در این حال ندا از طرف خدای عزوجل رسید که این نور، نه از فرشته مقرب است و نه از پیغمبر مرسل، بلکه این نور طینت علی بن ابیطالب علیه السلام است.

منبع:امالی شیخ صدوق،علل الشرایع،ج 1،ص 136-137