آنکس که با یادِ تو سر می کرد ؛ من بودم
آنکس که با یادِ تو سر می کرد ؛ من بودم
از کوچه تان دائم گذر می کرد ؛ من بودم
حتی اگر که سایه ای از کوچه رد می شد
با ترس احساس خطر می کرد ؛ من بودم
اویی که هرگز جز به فکر تو نمی خوابید
شب را به عشقت هی سحر می کرد ؛ من بودم
او که برای خنده هایت دائما می مُرد
با گریه ات خون به جگر می کرد ؛ من بودم
از بس که می ترسید شاید عاشقت باشند
از دوستان ! حتی حذر می کرد ؛ من بودم
وقتی تو را با دیگری می دید شب تا صبح
با گریه هایش گوش کر می کرد من بودم
از کوچه تان دائم گذر می کرد ؛ من بودم
حتی اگر که سایه ای از کوچه رد می شد
با ترس احساس خطر می کرد ؛ من بودم
اویی که هرگز جز به فکر تو نمی خوابید
شب را به عشقت هی سحر می کرد ؛ من بودم
او که برای خنده هایت دائما می مُرد
با گریه ات خون به جگر می کرد ؛ من بودم
از بس که می ترسید شاید عاشقت باشند
از دوستان ! حتی حذر می کرد ؛ من بودم
وقتی تو را با دیگری می دید شب تا صبح
با گریه هایش گوش کر می کرد من بودم
۴.۲k
۰۴ مهر ۱۳۹۸
دیدگاه ها (۱۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.