هیچ کدوم از ما؛متوجه ی این نیستیم که برخی از ادم ها چه زج

هیچ کدوم از ما؛متوجه ی این نیستیم که برخی از ادم ها چه زجری را متحمل میشوند که تنها عادی به نظر برسند!
چه خود خوری میکنند که به هنگام اشک ریختن در تاریکی شب؛وقتی از انها بپرسی عایا گریه میکنی؟؟
بگویند خیر!گریه برای چه خاطر؟من هیچ گاه گریه نمیکنم...
یا چه عذابی میکشند هنگامی که سکوت میکنند و به نگرانی های شما؛راجع به موضوعاتی که خودشان در مرکز آن هستند و شما تنها در حاشیه ای از آن به سر میبرید...
گوش میدهند
و یا چگونه سمت چپ سینه شان درد میگیرد و چشمانشان میسوزد
هنگامی که نتیجه ی کارشان را میبینند و موضوع انگونه که میخواهند پیش نرفته
و شما!
تنها سرکوفت بارشان میکنید که :
دیدی بهت گفته بودم !
من که گفته بودم اخر و عاقبت نداره...
شماها نمیدانید که درون یک شخص چه میگذرد
چه افکاری گریبان گیرش میشوند؛چه احساساتی در دلش تلنبار شده است؛چه نگرانی هایی دارد.
شما از درون ادم ها که خبر ندارید!لطفا به جای این که خشت غم به روی هم بگذارید
تنها در کنار یکدیگر با مهربانی بایستید...
گهگاهی در مشکلات یکدیگر را در اغوش بگیرید
شاید کسی هوای گریه داشته باشد و نتواند به روی خودش بیاورد.
او نمیخواهد و نمیتواند؛اما شما باید بخواهید که حال او خوب باشد؟!
خلاصه که در این روزهای سخت؛هوای یکدیگر را داشته باشیم؛به جایی برنمیخورد...