اینکه میگن «تو عصبانیت حلوا خیرات نمی کنن»

اینکه میگن «تو عصبانیت حلوا خیرات نمی کنن»
همش برای توجیه کردن حرفاییه که اون موقع زدن و موقعیتشون به خطر افتاده.
آدما توی عصبانیت حرفایی رو میزنن که همیشه بهشون فکر کردن.. حرفایی که اعتقادشونه حرفایی که هی با خودشون درباره ی شما تکرار کردن.
حرفایی که باورشون دارن.
اگر کسی حتی توی عصبانیت وسط داد و بیداداش
هنوزم حرفاش بوی دوست داشتن می داد
اون آدم از ته قلبش شما رو دوست داره
مراقب این آدم باشین...