چگونه جایِ خالی ات را تاب آورم
چگونه جایِ خالی ات را تاب آورم
همچو گلدانی بی گل
در انزوایِ پرچین خاک می خورم
بِسانِ چراغی بی نور
در پسِ ایوان آویز گشته ام
کاش مثلِ موجِ دریا
که بی وقفه
لبانِ ساحل می بوسد
گفتگویم با تو
نا تمام ادامه می داشت
#عارف_اخوان
همچو گلدانی بی گل
در انزوایِ پرچین خاک می خورم
بِسانِ چراغی بی نور
در پسِ ایوان آویز گشته ام
کاش مثلِ موجِ دریا
که بی وقفه
لبانِ ساحل می بوسد
گفتگویم با تو
نا تمام ادامه می داشت
#عارف_اخوان
۶۲۲
۰۵ آذر ۱۳۹۸
دیدگاه ها (۷)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.