آذر ای غمگین ترین دختر پائیز

آذر ای غمگین ترین دختر پائیز
غم ات را می فهمم
غم پایان پاییز بودنت ،
غم دیده نشدنت را!
تو نه "مهری" که آغازِ دوست داشتن های
خیابان های زرد و نارنجی باشی ،
و نه "آبانی" که هوایت پر از عطر خاک باران خورده باشد.
تو سردی و تنها! تو ماهِ پایانی!
پایان های نافرجام و ناگهانی!
انتهای پاییز، همه خسته اند و در انتظار زمستان ؛
کسی آذر را نمی بیند
کسی آذر را نمی فهمد!
آذر ای دخترِ ته تغاری سردِ فصل عاشقانه های درختانِ عریان خیابان ها
تو چقدر شبیه منی!
#عرفان_محمودیان