دارم میرم از این خونه که رویاهاش پریشونه از این کوچه که د

دارم میرم از این خونه که رویاهاش پریشونه از این کوچه که دلتنگه

از این شهری که دلخونه تو دیگه پا به پام نیستی ولی من باز هم زندم

عجب جون سختیم من که هنوزم فکر آیندم

به فکر روز هایی که بدون تو بازم شاده ببین این زخمای کهنه چه امیدی بهم داده

میدونم باز هم میشه بدون فکر عاشق شد برای یک دل ساده دوباره صاف و صادق شد

اگه سخت و اگه آسون من آخر از تو دل کندم اگه ازم بدی دیدی حلالم کن که شرمندم

اگه سخت و اگه آسون من آخر از تو دل کندم اگه ازم بدی دیدی حلالم کن که شرمندم

تو از چشام نمیخونی غمای بی زبونم رو غمت داغی که سوزونده تا مغز استخونم رو

واسه این درد بی درمون دیگه راه علاجی نیست دارم میمیرمو دیگه به دارو احتیاجی نیست

غرور میگه باید رفت دلم میگه یکم دیگه تحمل کن ولی هرگز دلم خورده که میگه

میگه ....

اگه سخت و اگه آسون من آخر از تو دل کندم اگه ازم بدی دیدی حلالم کن که شرمندم

اگه سخت و اگه آسون من آخر از تو دل کندم اگه ازم بدی دیدی حلالم کن که شرمندم