دوشیزه ای به نزد امام صادق-علیه السّلام- رفت و به ایشان گ

دوشیزه ای به نزد امام صادق-علیه السّلام- رفت و به ایشان گفت: من راهِ زهد و وارستگی را برایِ خویش تعیین نموده ام و «مُتَبَتَّله» (= به جهت پارسایی ازدواج نَنمودن) هستم؟
امام-علیه السّلام- فرمودند : منظور تو از این سخن چیست؟ او گفت: ازدواج نمی نمایم!. امام-علیه السّلام- فرمودند : چرا ازدواج نمی نمایی؟!. او در پاسخ گفت: می خواهم با ترکِ ازدواج (چشم پوشی از لذّات مادّی و شهوانی) دارایِ فضل و کمال بشوم. امام-علیه السّلام- فرمودند : برو از این روش دست بردار! چنانچه پرهیز از ازدواج نمودن برایِ انسان، فضل و کمال می بود، حضرت زهرا (سلام الله علیها) سزاوارتر بود که به سببِ آن فضل و کمال، از ازدواج نمودن پرهیز نماید. با توجّه به این که هیچ شخصی از حضرت زهرا (سلام الله علیها) برایِ تحصیلِ فضل و کمال، پیشی نَگرفته است (و نِمی تواند سبقت بگیرد)!. [تنها راه رسیدن به تکامل و سعادت ابدی و چشیدن لذّات واقعی، ج 1]