در میان روزها از روز دوم بدم میاید..

در میان روزها از روز دوم بدم میاید..
روز دوم بی رحم ترین روز است..
روز دوم همه چیز حقیقی و دوست نداشتنی است...
مثلا...
روز اول مهر همیشه روز خوبی بود، آغاز مدرسه بود و خوشحال بودیم ، اما امان از روز دوم..
روز دوم تازه میفهمیدیم که تابستان تمام شده..
یا مثلا روز دوم برگشت از سفر...
روز اول خستگی در میکردیم ،حمام و استراحت و تازه روز دوم بود که میفهمیدیم خوشی سفر تمام شده ،طبیعت و بگو بخند و شادی سفر تمومه..
هر وقت مادر بزرگ نزد ما میامد و یک هفته ای میماند و بعد برمیگشت ،روز اول ناراحت میشدیم ناراحت میشدیم اما روز دوم تازه میفهمیدیم که .. مادر بزرگ رفت..
یعنی چه..
وقتی عزیزی از دنیا میرود روز اول خدا بیامرز است ولی روز دوم از دست رفته..
در جدایی..
روز اول در شوک و گاهی خوشحالی از زندگی جدیدی که در راه است..
تریپ مجردی و عشق و حال ور میداریم اما دریغ از روز دوم که تازه میفهمیم کسی رفته و تنها شدیم..
تازه میفهمیم که حالمون خوب نیست و تنهایی چقدر بده..
باید روز دوم را خوابید..
باید روز دوم را خورد..
اصلا روز دوم را باید مرد...
کیومرث مرزبان