بگو ڪه دوستم داری ... ببینی پر در آوردم

بگو ڪه دوستم داری ... ببینی پر در آوردم
برای عشق تو جان را به همراه سر آوردم
بدون تو چه دلتنگم نباشی سخت افسرده
هوایی ابری و بارانی و چشمی تر آوردم
دلی دیوانه دارم من سری پر شور و آشفته
چو دور از رویت افتادم دلی غم پرور آوردم
هوای دل بدون تو زمستان است و غمدیده
برایت زیر باران هم هوای دلبر آوردم
نشد آخر به کیش من دوچشمان غزل خیزت
برای کفر و ایمانت دو صد پیغمبر آوردم