اسرارنامه، از مثنوی های دل پذیر و کمابیش کوتاه عارف صاحب

اسرارنامه، از مثنوی‌های دل‌پذیر و کمابیش کوتاه عارف صاحب‌دل، شیخ فرید‌الدین عطار نیشابوری است که همچون دیگر مثنوی‌های او، به تقبیح و تحقیر علایق دنیوی و تحسین امور معنوی و ترغیب آدمی به کوشش‌های جان‌فرسا در پیمودن راه وصول یا «فناء فی الله» می‌پردازد.

«اسرارنامه» که در 3305 بیت، 22 مقاله و 98 حکایت سروده شده است، به‌رغم مثنوی‌های دیگر عطار؛ یعنی «منطق الطیر» و «الهی‌نامه» و «مصیبت‌نامه»، پی‌رنگ کلان و طرحی سراسری ندارد که داستان‌های کوتاهی با توجه به باب‌هایش در آن بگنجد و شاعر، آرایش طبیعی داستان اصلی را از راه داستان‌های فرعی و نتیجه‌گیری خود از آنها به سامان برساند، #بلکه به مثنوی‌های عرفانی - اخلاقی پیش از خود، مانند«حدیقة الحقیقة» سنایی و «مخزن الاسرار» نظامی می‌ماند که بر پایه ابواب و فصول خاص تدوین شده‌اند و هر فصل و مقاله حکایت‌هایی را در بر گرفته است.
#مولوی در در طول سفرش از بلخ به قونیه  با فریدالدین عطار نیشابوری نیز ملاقات داشت و #عطار، مولانا را ستود و کتاب اسرارنامه را به او هدیه داد. #بخون