همه دست به قلم... همه دوربین به دست...

همه دست به قلم... همه دوربین به دست...
از همدیگه سبقت گرفتیم برای نوشتن و ثبت کردنه :
پاییز و نوبرانه هاش
یلدا و انار سرخش
بارون و هوای دونفرش

اما چرا کاغذامون سفید موند، دوربینامون تار شد و بی تفاوت رد شدیم از بچه ای که بخاطر سرما مثل جنین به خودش پیچیده و بساط بی کیسش رو پهن کرده تو پیاده رو ...

چرا ندیدیم پیرزن تنهایی رو که آسمونه بارونی، سقفش شده و زمین سرد رختخواب تنهائیش

چرا ندیدیم این همه دردوغم رو.
نشونی عشق رو غلط بهمون دادن ک به اشتباه از کوچه غفلت سردراوردیم.

راستی ۱سوال ازت دارم رفیق تو نشونیه ی کوچه ی عاشقی رو بلدی ؟ من ک سالهاست ازش بی خبرم...