آدمیزاد سختشه که بگه "به من توجه کن".

آدمیزاد سختشه که بگه "به من توجه کن".
برا همین قیل و قال راه میندازه.
عصبی میشه.
داد میزنه.
قهر میکنه.
فرار میکنه.
با خودش و زمین و زمان لج میکنه.
برا اینکه به چشم بیاد.
برای اینکه دیده شه.
تو فقط میبینی که چشاشو میبنده و داد میزنه و هیچی نمیشنوه؛
اون داره میپره و دستاشو تکون میده
و میگه "هی!
من اینجام! ببین منو!"
داره میگه "به من توجه کن."
و میدونی چقدر درموندس این جمله؟
سراسر استیصاله.
و وقتی به زبون بیاد؛
اگه به زبون بیاد؛
دیگه گفتن و نگفتنش، فرقی نداره:)