برابر طوفان شالی بافته ازخصلت عشق برگلو دارم

برابر طوفان شالی بافته ازخصلت عشق برگلو دارم
گاهی که از گلها سخن می گویم
ابر دشت سینه ام را پرمی کند
احساس می کنم
به جای دست دوگل محمدی دارم
وماه در راه سایه اندوه را ازشانه هایم می تکاند
تا دریابم که تنهاسکوی آدمی عاطفه است
برای همین است که آسمان جهانم پر می شود از
کبوترورودواقیانوس از سرود
سهراب سپهری