دل آدم...چه گرم می شود گاهی ساده...

دل آدم...چه گرم می شود گاهی ساده...
به یک دلخوشی کوچک...به یک احوال پرسی ساده...به یک دلداری کوتاه...
به یک تکان...یعنی...تو را می فهمم...
به یک گوش دادن خالی...بدون داوری!
به یک همراهی شدن کوچک. . .
حتی یه همراهی قصد آرام کردن. . .
به یک پرسش：روزگارت چگونه است؟
به یک دعوت کوچک به صرف یک فنجان چای!
به یک وقت گذاشتن برای تو. . .
به شنیدن یک من کنارت هستم. . .
به یک هدیه ی بی مناسبت. . .
به یک دوستت دارم بی دلیل. . .
به یک غافلگیری, به یک خوشحال کردن کوچک...
به یک نگاه. . . به یک شاخه گل. . .
دل آدم گاهی . . . چه شاد است. . .
به یک فهمیده شدن . . . درست!
به لبخند!به یک کلام!به یک تعریف به یک تایید به یک تبریک, و ما چه بی رحمانه این دلخوشی های کوچک و ساده را از هم دریغ میکنیم و تمام محبت و دوست داشتن مان را گذاشته ایم کنار تا یکباره همه آنها را پس از مرگ نثار هم کنیم.