دلبـر بیا لا به لایِ این همه “کینگ” و “کوئین”

دلبـر بیا لا به لایِ این همه “کینگ” و “کوئین”
لای همهمـه یِ “رل” هایِ آدم با کلاس ها
میونِ آدم هایی که از عشق و دوست داشتن فقط اسمشُ یاد گرفتنُ هشتگِ قشنگـم زدن پایِ عکس های دو نفره اشون
یکم ساده همُ دوست داشته باشیم….
من بشم”خـانوم”ِ آپارتمانِ چهل متریِ اجاره ایِ تـو
تـو بشی”مــرد”ِ رویاهایِ ساده ولی قشنگِ مـن…
بشـم آغوشِ در کـردنِ خستگیات و بشـی شونه یِ محکم واسه بی پناهی هایِ مــن….
بشـی”شاه”ِ واقعیِ منُ بشـم”ملکه”یِ اول و آخـر سرزمینِ دلت….
دلبــر این عشق هایِ بی سرو تـه و زود گذر به کارِ دلِ من و تـو نمیـاد
ما بایـد همدیگـرُ همینجـور ساده دوست داشته باشیم
تو همین روشنِ معمولیِ چشمایِ منُ
من همین ته ریشِ نامرتبِ خستـه یِ تـورو…..
بیـا ساده عاشقِ هم باشیـم
ساده بمیـریم واسـه هم….
سـاده ها بیشتـر میمونن
گرمتـر میکنن دلِ آدمیـزادُ….