غاری یک نفرهام در طبقهی دوم آپارتمانی در محلهای شلوغ صبحها بیرون میزنم از خودم دنبال #کوه ی که جا برای #غار ی یک نفره داشته باشد شبها برمیگردم به خودم آتش روشن میکنم و روی دیوارههایم طرحی میکشم از معشوقهای که ندارم شعر از: جلیل صفربیگی
