لحظه ها، داغدار غمی بزرگ اند

لحظه‌ها، داغدار غمی بزرگ‌اند
آب‌ها، در خروشند مصیبت عظمای خاک را
کلمات، مرثیه می‌شوند، غم غربت تو را
ای شرافت مدام
ای نجابت تمام
ای کهکشان صبر
هرجا خاکی، آبی، خرابه‌ای می‌بینم
ناگاه، نامت، بر دروازه‌های اندیشه‌ام سبز می‌شود
فاتحانه بر بلندای هستی ایستاده ای
و از حسین علیه السلام می‌گویی
روبروی تو
هرچه که بوی قدرت بدهد، مرده است
نامت که می‌آید
تکلیف انسان با خودش روشن می‌شود
می‌داند با آنچه که باید باشد، چقدر فاصله دارد
پی می‌برد چند جام عرفان لازم است تا «زیبا دیدن مصیبت‌ها»
زینب علیها السلام، توان روشنی است که همه مردان روزگار،
او را می‌ستایند.
زینب علیها السلام، یعنی چکامه‌های روشن غم
بیانیه‌ای پر از سوز؛ اما همچنان استوار
زینب علیها سلام، پیام صبر و رضا را از کربلا به دمشق
و از آنجا، به همه جهان نشان داد که عاشورا، ادامه دارد
حتی استقامتی بالاتر از نمازهای نشسته‌اش نیست
امتداد نینوا، نام زینب است که تبلوری است در همه دقایق


یَاربَّ الحسَینِ بحَقِّ الحسَینِ
اِشفِ صَدرَ الحسَینِ بِظُهوُرِالحجَّةِ💚

۱۳۹۹/۰۶/۱۱