🌺کله سحر رفتم بیمارستان لقمان تهران. جعفر با سر و صورت با

🌺کله سحر رفتم بیمارستان لقمان تهران. جعفر با سر و صورت باند پیچی شده، روی تخت خوابیده بود. زیر ملحفه سفید تنی نمانده بود. دست سرد و بی جانش را گرفتم.
غصه از سر انگشتانم تا ته دلم دوید. چه قدر برایم عزیز بود. به شب تصادف که فکر می کردم دلم ریش می‌شد.

🌺همراه آقای پور گلستانی با موتور از پادگان ابوذر به سمت دشت ذهاب می رفتند. یک کامیون هم از رو به رو می آمده. هر دو چراغ خاموشند و یکدیگر را نمی بینند.
سرِ پورگلستانی با بر خورد به کامیون متلاشی می شود. جعفر هم با صورت به سر متلاشی شده او می خورد.

🌺 آقای پورگلستانی یک طرف می افتد، موتور یک طرف، جعفر هم دورتر از همه. بدن شهید پورگلستانی را شبانه به عقب منتقل می کنند.
در تاریکی جعفر را نمی بینند و تا صبح در خون خودش دست و پا می زند.
صبح که برای بردن موتور می آیند، جعفر را هم فک شکسته و بینی له شده پیدا می کنند.

🌺از لگنش استخوان برداشته بودند تا بینی اش را ترمیم کنند. دندان هایش را با سیم به هم جفت کرده بودند. مثل آدم فضایی ها، دو میله از دو طرف گیج گاه، کنار ابروهایش بیرون زده بود.
میله ها از دور داد می زدند که جعفر خیلی درد دارد؛ خیلی!

#مربع_های_قرمز
#شهیدان
#معرفی_کتاب
✅پاتوق کتاب شهید زینب کمایی
@maghar98