هیچ ✌🏻

#هیچ‌ ✌🏻
پناه میبرم به تاریک‌ترین گوشه‌ی اتاق،درها را می‌بندم،پتو را می‌کشم روی سرم،
هر چه تاریک‌تر
هر چه ساکت‌تر
بهتر...
ترسیده‌ام از جهان
از آدم‌ها
از خودم...از خودمان...
دلم میخواهد بپذیرم که این روزها یک کابوسِ مسخره‌ست که تمام خواهد شد!
می خواهم باور کنم که خوابم،که بیدار نیستم!
که این کُشته‌ها روی کُشته و این دردها روی درد،
حقیقت ندارند و این ما نیستیم که بالای گورِ سیاهی نشستیم!