ما محکومیم به امیدواری، به کم نیاوردن، به دست و پازدن های
ما محکومیم به امیدواری، به کم نیاوردن، به دست و پازدن های قاعده مند و ادامه دادن... باید اندوهمان را به نسیم های شبانه بسپاریم و دوباره بلند شویم،
باید به ساحل های گاه گاه و به آفتاب، زل بزنیم و امیدوار باشیم،
باید حالمان را خوب کنیم و پناه ببریم به امید و به احتمالات خوب...
از کجا معلوم؟!
شاید این بار ساحلی پیدا کردیم که به قدر کافی بلند بود و تمام اقیانوس های جهان هم یارای به زیر کشیدنش را نداشتند... .
باید به ساحل های گاه گاه و به آفتاب، زل بزنیم و امیدوار باشیم،
باید حالمان را خوب کنیم و پناه ببریم به امید و به احتمالات خوب...
از کجا معلوم؟!
شاید این بار ساحلی پیدا کردیم که به قدر کافی بلند بود و تمام اقیانوس های جهان هم یارای به زیر کشیدنش را نداشتند... .
۳.۰k
۱۰ بهمن ۱۳۹۹
دیدگاه ها (۲)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.