به حقیقت برو بگو آمدم

به حقیقت برو و بگو: آمدم ٬ اگر گفتند : اینجا چرا آمدی ؟ بگو به کجا روم و به کدام در رو کنم؟

این ره است و دگر دوم ره نیست این درست او دگر دوم در نیست

اگر گفتند : به اذن کی آمدی؟ بگو شنیدم:

بر ضیافتخانه‌ فیض نوالت منع نیست در گشاده است و صلا در داده خوان انداخته

اگر گفتند: تا بحال کجا بودی؟ بگو راه گم کرده بودم.

اگر گفتند:چی آوردی؟ بگو اولاً دل شکسته که از شما نقل است:

در کوی ما شکسته دلی میخرند و بس بازار خود فروشی از آن سوی دیگر است

و ثانیاً:

جز نداری نبود مایه دارائی من طمع بخششم از درگه سلطان من است

و ثالثا:الهی آفریدی رایگان٬ روزی دادی رایگان٬ بیامرز رایگان٬ تو خدایی نه بازرگان

اگر گفتند: برونش کنید بگو:

نمی روم ز دیار شما بکشور دیگر برون کنید از این در در آیم از در دیگر

اگر گفتند: این جرأت را از که آموختی؟ بگو از حلم شما.

اگر گفتند: قابلیت استفاضه نداری بگو قابلیت را هم شما افاضه می فرمائید٬باز اگر از تو

اعراض نمودند بگو:

به والله به بالله به تالله * * * * * * * بحق آیه نصر من الله

که مو از دامنت دست بر ندیرم * * * * * * اگر کشته شوم الحکم الله

اگر گفتند : مذنبی بگو اولاً شنیدم شما غفارید و ثانیاً من ملک نیستم آدم زاده ام و ثالثاً:

نا کرده گنه در این جهان کیست بگو * * * * * آنکس که گنه نکرده و زیست بگو

من بد کنم و تو بد مکافات دهی * * * * * * پس فرق میان من و تو چیست بگو

اگر گفتند: این حرفها را از کجا یاد گرفتی؟ بگو:

بلبل از فیض گل آموخت سخن ورنه نبود * * * این همه قول و غزل تعبیه در منقارش

اگر گفتند: چه می خواهی؟ بگو:

جز تو ما را هوای دیگر نیست * * * * * * * جز لقای تو هیچ در سر نیست

منبع: نکته ۶۱ هزار و یک نکته(حضرت مولانا علامه حسن زاده آملی روحی فدا)