یادته می گفتی«یکی بود یکی نبود»...

یادته می گفتی«یکی بود یکی نبود»...
حالا چی شد ما هستیم ولی تو نیستی...
گفتی«کاری کنی»...
دعا کردیم ولی نموندی مرتضی‌...
خوندی«بیا برگرد»...
حالا می گیم برگرد پس چرا نمیای...
از«نبض احساس»ما گرفته تا «دقیقه های اخرت»تو بیمارستان...
همه ارزو می کردیم کاش بودی تا باز ...
می خوندی«یکی هست تو قلبم»...
ولی تو پا گذاشتی تو جاده ی یک طرفه..
توی این«عصر پاییزی» همه رو گذاشتی و رفتی...
«نفس های»ما حالا داره بند میاد...
میدونی حالا مثل«شیشه»هممون شکستیم...
چون دیگه تو«روزای برفی»که دل نوشته هات بشه همدممون...
می گفتی«نگران منی»تو اون ماه عسل...
فکر نمی کردیم یه روزی نگرانت بشیم...
کاش میشد«قلبم رو تکراره»رو برای خودت گفت...
تا دوباره قلبت بزنه...
ولی گفتی«من اونیم که سایه هم نداشت»...
ولی نمیبینی تو اونی هستی که همه ی ما دلمونو دادیم بهت...
اهنگات شد مرحم دل های شکسته...
بچه ها داغونم هنوز رفتنشو باور نکردم دیگه چشمام جونی نداره انقدر از دیروز تا حالا گریه کردم.