بغل میکنم زانو های تنهایم رو .

بغل میکنم زانو های تنهایم رو .
من اهل قضاوت کردن ادما نبودم ونیستم.
اما همیشه قضاوت شدم.
توبیخ شدم. چون اونجوری که دیگران دوست دارن نبودم.
دلم باز گرفته. باز خدایی کردنت زیر سوال رفت.
خدایا من دیواری کوتاه تر از تو پیدا نمیکنم.
دورم دورتر از اون چیزی که روزی تصورش رو میکردم.ومن باز سکوت میکنم انقدر سکوت میکنم که روزی خودت از این همه سکوت کلافه شی و صدات در بیاد اونوقت میایم و حرف میزنیم.تا وقتی رفیق نیستی من سکوت میکنم