من دلت را بدون دام و تفنگ ، بی هیاهو شکار خواهم کرد

من دلت را بدون دام و تفنگ ، بی هیاهو شکار خواهم کرد

بعد از آن  هم از این که صیادم ، به خودم افتخار خواهم کرد

گرچه دیر آمدی بدست اما ، زود از دست من نخواهی رفت

عشق دیرینه ! خوب شاهد باش ، با وجودت چکار خواهم کرد

مثل  بی تابی کلاغان  در ، غربت  روزهای  پائیزی

روی هر شاخه ی درخت بلوط ، بی سبب قار قار خواهم کرد

آنقدر روی شاخه های درخت ، منتظر می شوم که برگردی

سوز و سرمای این  زمستان را ، با سماجت بهار خواهم کرد

آسمان را خیال خواهم بافت ، توی ذهن پرنده های جهان

تا کمی در هوات پر بزنند ، همه را بی قرار خواهم کرد

تا برای سرودن از تن تو ، بیت نابی به ذهن من برسد

همه ی شعر های حافظ را ، توی ذهنم قطار خواهم کرد

قصد پیکار دارم و این بار ، با تمام سپاه آمده ام

برد یا باخت ... هر چه باداباد ، زندگی را قمار خواهم کرد

نَفَسَش کور هر که میگوید ،که دو عاشق نمی رسند به هم

من از این حرف های تکراری ، از حقیقت فرار خواهم کرد

با تمام وجود می خواهم  ، که به دستت بیاورم ، یعنی

همه ی شهر با خبر بشوند ، که چه آشی به بار خواهم کرد