چون سنگها صداے مرا گوش مے ڪنی
چون سنگها صداے مرا گوش مے ڪنی
سنگے و ناشنیده فراموش مے ڪنی
رگبار نوبهارے و خواب دریچه را
از ضربه هاے وسوسه مغشوش مے ڪنی
دستِ مرا ڪه ساقه سبز نوازش است
با برگهاے مرده هم آغوش مے ڪنی
گمراه تر ز روح شرابے و دیده را
در شعله مے نشانے و مدهوش مے ڪنی
اے ماهے طلایے مرداب خون من
خوش باد مستے ات ڪه مرا نوش مے ڪنی
تو دره بنفش غروبے ڪه روز را
بر سینه مے فشارے و خاموش مے ڪنی
در سایه ها فروغ تو بنشست و رنگ باخت
او را به سایه از چه سیه پوش مے ڪنی؟
فروغ_فرخزاد
سنگے و ناشنیده فراموش مے ڪنی
رگبار نوبهارے و خواب دریچه را
از ضربه هاے وسوسه مغشوش مے ڪنی
دستِ مرا ڪه ساقه سبز نوازش است
با برگهاے مرده هم آغوش مے ڪنی
گمراه تر ز روح شرابے و دیده را
در شعله مے نشانے و مدهوش مے ڪنی
اے ماهے طلایے مرداب خون من
خوش باد مستے ات ڪه مرا نوش مے ڪنی
تو دره بنفش غروبے ڪه روز را
بر سینه مے فشارے و خاموش مے ڪنی
در سایه ها فروغ تو بنشست و رنگ باخت
او را به سایه از چه سیه پوش مے ڪنی؟
فروغ_فرخزاد
۱.۱k
۰۴ مرداد ۱۴۰۰
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.