گاه می اندیشم

گاه می اندیشم
خبر مرگ مرا با تو چه کس می گوید؟
آن زمان که خبر مرگ مرا
از کسی می شنوی،
روی تو را
کاشکی می دیدم
شانه بالازدنت را
بی قید
و تکان دادن دستت
که مهم نیست زیاد
و تکان دادن سر را که
عجیب عاقبت مرد؟
افسوس
کاش می دیدم.
من به خود می گویم:
چه کسی باور کرد
جنگل جان مرا
آتش عشق تو خاکستر کرد؟