در کشورهایی که از گاه شمار (تقویم) میلادی استفاده میکنند،

در کشورهایی که از گاه‌شمار (تقویم) میلادی استفاده میکنند، سال نو معمولا در اول ژانویه برگزار میگردد. راسته ماه‌ها در گاه‌شمار رومی، از زمان پادشاه نوما پومپیلیوس در حدود ۷۰۰ پیش از میلاد، از ژانویه تا دسامبر میباشد. در حال حاضر، جشن گرفتن سال نو یکی از بزرگترین رویدادهای جهانی میباشد. در شب ۳۱ دسامبر هر سال، آخرین روز یک سال میلادی و روز قبل از روز سال نو در بسیاری از کشورهای جهان، مراسم سال نو برگزار میشود. در فرهنگ جدید غرب این روز با گردهمایی‌هایی در مجالس و مهمانی‌ها برگزار میشود که انتقال سال را ساعت ۱۲:۰۰ شب جشن می‌گیرند.

بسیاری از فرهنگ‌ها در این شب از آتش‌بازی و دیگر روش‌های پرصدا برای جشن گرفتن استفاده می‌کنند. شب سال نو به صورت جهانی مطابق با تولد مسیح یا عرف‌نامه پس از میلاد (به انگلیسی:Anno Domini) در کشورهای مسیحی و حتی غیر مسیحی در ۳۱ دسامبر برپا میشود.

آداب و رسوم مذهبی نمی تواند متاثر از فرهنگ بومی نباشد. از همين رو، آداب و رسوم اعياد دينی و از جمله جشن های سال نو ميلادی و ميلاد حضرت عيسی مسيح نيز در جوامع گوناگون اندکی تفاوت دارند. زيرا در گذر زمان دين و فرهنگ از يکديگر متاثر می شوند اما اين تاثير در کليسای ارمنی و مسيحيان ارمنی پر رنگ تر از ديگر ملت هاست و اين به دليل ملی بودن کليسا نزد ارامنه است. سال نو ميلادی و جشن ميلاد حضرت مسيح را ارامنه جهان، مثل فرقه های مختلف، در اصل به يک صورت انجام می دهند. تنها تفاوت در تاريخ برگزاری ولادت حضرت مسيح است. مسيحيان ارتدکس و کليساهاي ملی و شرق، بنابر اعتقادات مسيحيان اوليه، روز ششم ژانويه، و مسيحيان کاتوليک و پروتستان روز 24 دسامبر را به عنوان ميلاد آن حضرت تلقی می کنند. اين نه به دليل اختلاف عقيدتی مذاهب بوده، بلکه صرفا به اين دليل است که حتی چهار قرن پس از پذيرش مسيحيت، مسيحيان روم باستان نتوانستند روز 24 دسامبر را که روز ولادت الهه مهر(ميترا) بود به فراموشی بسپارند. بر اساس تصميمات شورای کليسائی روم، از آن پس روز 24 و شب 24 دسامبر را به عنوان ميلاد حضرت مسيح پذيرفتند.