اعلام وضعیت :

سوارماشینش‌شدم،
گفت‌برو‌پایین!
_نمیخوام‌هر‌جا‌بری‌باهات‌میام!
+نمیخواد‌بیای‌برو‌پایین‌ببینم،‌میخوام‌برم‌جهنم!
_باشه‌پس‌باهم‌بریم‌جهنم‌،‌گفتم‌که‌هر‌جا‌بری‌باهات‌میام،هر‌جا‌حتی‌اگر‌جهنم‌باشه!
+چی‌میخوای؟
_اومدم‌منطقی‌حرف‌بزنیم‌مشکل‌رو‌حل‌کنیم!...
شروع‌کردم‌به‌حرف‌زدن‌‌و‌چند‌دقیقه‌ای‌سکوت‌کرد‌و‌به‌حرفام‌گوش‌داد!
بهش‌گفتم‌اصلا‌برات‌مهمَم؟
+نه‌مهم‌نیستی‌که‌،‌مهم‌بودی‌وضعم‌این‌نبود!...
‌و‌بعدش‌اون‌شروع‌کرد‌و‌گفت!
راستش‌از‌یه‌جایی‌به‌بعد‌دیگه‌نمی‌شنیدم‌صحبتاشو!
مثه‌وقتایی‌که‌سر‌کلاس‌آنلاین‌وبکم‌استاد‌روشن‌بود‌و‌میکروفون‌رو‌میوت‌میکردم،‌فقط‌حرکت‌لباشو‌‌میدیدم‌...
با‌چشای‌پُر‌اَشک‌نگاهش‌میکردم‌و‌با‌خودم‌میگفتم‌این‌همونیِ‌که‌من‌میشناختم؟
اگر‌همونِ‌پس‌چرا‌نمیشناسمش!؟
چرا‌داره‌اینجوری‌میگه‌اینجوری‌حرف‌میزنه!؟
چرا‌داره‌قیمه‌ها‌رو‌میریزه‌تو‌ماستا!؟
چرا‌اینجوری‌نبش‌قبر‌میکنه؟!
چرایه‌آدم‌ظرف‌چند‌روز‌اینقدر‌میتونه‌تغییر‌کنه!؟
چرا...
میخواستم‌جوابش‌رو‌بدم‌ولی‌کلمه‌های‌توی‌ذهنم‌هیچ‌جوره‌کنار‌هم‌چیده‌نمیشدن!...
چند‌باری‌از‌ماشین‌پیاده‌شد‌وَ‌من‌بلافاصله‌اشکام‌بدون‌خواست‌خودم‌پایین‌میومد!
باگِ‌عزیز‌بودن‌یه‌آدم‌تو‌زندگیت‌اینه‌که؛‌وقتی‌داره‌اذیتت‌میکنه‌تو‌کاری‌جز‌سکوت‌و‌شکستن‌نمیتونی‌انجام‌بدی!
در‌غیراین‌صورت‌احتمال‌از‌دست‌دادنش‌زیاد‌میشه،ومن‌اصلا‌اهل‌ریسک‌کردن‌نیستم!...
خلاصه‌به‌هر‌بدبختی‌که‌بود‌۳‌صبح‌برگشتیم‌خونه‌و‌با‌قلبای‌غم‌گرفته‌خوابیدیم‌‌ ...
تو‌زندگی‌هممون‌لحظه‌هایی‌هستن‌که‌‌‌بدن‌انسان‌تو‌هر‌حالتی‌که‌باشه‌،‌روحش‌درون‌وجودش‌زانو‌زده!
و‌من‌الان‌تو‌این‌حالتم‌؛)...
خلاصه‌که‌حواستون‌باشه‌به‌حرفاتون‌،باهاشون‌زندگی‌ببخشید‌و‌آدم‌بلند‌کنیدبه‌جای‌زندگی‌گرفتن‌زدن‌زمین!...
دنیا‌رو‌به‌جای‌قابل‌تحمل‌تری‌تبدیل‌کنید!
‌
[ زَخمِ‌تیغِ‌اوهِلالی‌بودبَرپِیکَرمَرا،
مَن‌به‌دَستِ‌خویشتَن‌ماهِ‌تَمامَش‌ساختَم...♡ ]

_وضعیتتون؟

یاردآ-
۱۴۰۱/۰۲/۱۵ ، ۱۴:۱۹