حرفهای زیادی هست توی دلم...
تا دلت بخواهد پُرم...
راستش را بخواهی من یک دل سیر عزاداری نکردم بالای نعش دلم...
همه گفتند: هیس! نگذار کسی بفهمد چه بر سرت آمده...
تو باید محکم بمانی... اجازه نداری بلند گریه کنی... ننویس... حرف نزن... نخوان...
همین شد که من هنوز بعد از دوسال میانه خواندن سخت ترین مباحث نفس شناسی ملاصدرا بغض میکنم...
و شرح اسفار علامه مصباح را خط خطی میکنم تا دختر کنکوری که روبه روی من دارد تست زبان می‌زند چشمش به اشکهایم نیفتد...
شاید اگر همان روز قبری کنده بودم و این دل لعنتی را دفن کرده بودم و رویش خاک پاشیده بودم... شاید...
یارجان! میگویند خاک سرد است...
من عزادارم... تاب ندارم...
تو بیا و قبری حفر کن و دلم را به خاک بسپار...
چایی و خرما و حلوا پخش کن...
یک استکان چایی هم بگذار پیش روی من...
بگذار صاحب عزا خوب گریه کند...
شاید تمام شود این داغِ جگرسوز...
******
رسول کوچک خوبم
تبر به دوش بپا خیز
دلم گرفته خدارا
خدای تازه بیاور...
#دلم_گرفته#علیرضا_قربانی#الهام_جعفری#ممنوعه
دیدگاه ها (۴)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.