چند دستور برای فرآوری به فراسوی جسم خاکی و جهان مادی
*سعی کنید در تصور خویشتن و دیگران به صورت یک روح خالص و فارغ از جسم مادی باشید. هر روز چند لحظه ای صرف ارزش های خویشتن در حالت بی جسمی و غیرمادی نمایید. یعنی خود را تفکر و احساس محض تجسم کنید، تصور نمایید که در کنار جسم مادی خود ایستاده اید و رفتارها و واکنش های خود را نظاره می کنید و احساس های خود را احساس می نمایید، به رفتارهای خود با دید انتقادی یا قضاوت ننگرید، تنها توجه به رفتارهای جسم خود و احساس های آن بکنید، نسبت به جسم خود یک ناظر باشید و حرکات آن را زیر نظر بگیرید.
*همین تمرین نظاره کردن جسم را با دیگران انجام دهید. توجه کنید که چگونه تنها با تمرکز بر جسم مادی خویش استعدادهای بالقوه خود را برای سعادت و نیک بختی تخریب می کنند. به حرکات جسمی آنها دقیق شوید که چگونه آثار نومیدی و کلافگی از آنها هویداست.
* سعی در رفتن به فراسوی محیط عادی زندگی خود و عاداتی که به خو آن خو گرفته اید و با آن آسوده هستید نمایید. به ندای درونی خود که از اعماق وجود شما زبانه می کشد توجه کنید که شما را تشویق به گام برداشتن به فراسوی شخصیت فعلی خود و تعالی نفس می کند و نه به خویشتن قدیمی خود که می گوید شما قادر به انجام این کار نیستید.
با گسترش خویشتن در سیر و سیاحت در افقهای تازه اندیشه های نوین و ترقّی و تعالی در زندگی خود بیافرینید.
* مقام انسانی خود را از طریق برچسب بیان نکنید، هویت خود را در عناوین معرفی نکنید.
حذف عناوین، القاب و برچسب ها تمایل ما را برای غرفه غرفه کردن فعالیت ها و محدود کردن زندگی خود در یک چهار دیواری و قالب فکری کاهش می دهد.
خودداری از برچسب زدن به خویشتن به شما کمک می کند که خود را در ابعاد روحانی تر و معنوی تری تعریف کنید.
*به تفکر خود به دیده غیرمادی به عنوان یک پدیده نوین و معجزه آفرین بنگرید، بدانید که فکر شما می تواند از جسم شما فراتر رود، جسم شما به مقدار زیاد زیر فرمان و کنترل فکر شماست.
* هر روز تمرین کنید تا ذهن خود را از دو عامل، که بیش از همه مانع تعالی نفس و فرآروی از جسم مادی هستند، پاک سازی کنید. این دو عامل منفی بودن و قضاوت پیشه بودن است. هر چه افکار شما منفی تر شوند بیشتر به جنبه های مادی جسم خود توجه می کنید و علاوه بر آن در جهت تخریب جسم مادی خود رفتار می کنید.
اصرار در قضاوت در مورد افراد مانع اعتلای شما به فراسوی جسم خاکی و رستگاری می شود. هنگامی که در مورد افراد مانع اعتلای شما به فراسوی جسم خاکی و رستگاری می شود. هنگامی که در مورد افراد داوری می کنید در حقیقت خود را توصیف می کنید و نه او را. قضاوت شما پیرامون دیگری چیزی درباره او بیان نمی کند و تنها نیاز شما را به شیوه ای که او را قضاوت می کنید افشا می سازد و لذا در واقع اطلاعاتی که راجع به خود می دهید بیش از آنی استکه پیرامون او ابراز می دارید.
*شیوه رفتار خود را با خویشتن مرئی یا جسم خود بررسی کنید، پس از روشن شدن مطلب خود را تدریجا متعادلتر خواهید یافت و عادات ورزشی و رژیم غذایی خود را بهبود خواهید بخشید.
*زمانی را به عبادت و تأمل بر نفس (مدیتیشن) اختصاص دهید.
به یک مکان آرام و ساکت می روم، چشمهایم را می بندم و در عالم تخیل یک دایره مملو از نور بسیار درخشان مجسم می کن. هرگونه فکر و خیال در ذهن من تحت الشعاع شدت درخشندگی این نور قرار می گیرد و به وسیلۀ آن از ذهن بیرونی رانده می شود. در نتیجه صلح و صفای درونی من افزایش می یابد و به موازات ظهور این حالت صفای درون، یک نور سفید در وسط میدان نورانی می بینم و احساس می کنم به نور سفید نزدیکتر می شوم تا بالاخره به آن وارد می شوم.
سعی در انجام این تمرین به شیوه خاص خود کنید، اما در زمان و مکان آرام به طوری که با نفس نامریی خود تنها باشید. رویدادهای معجزه آسا در فضای زیبا و تماشایی آفرینش در انتظار شما هستند، به سوی آن بروید، در آغوش آن جای بگیرید زیرا تجربه ای عالی و ارزشمند است.
*فوق همه مطالبی که گفته شد اینقدر به خود لطف و محبت داشته باشید که خویشتن را درک و فهم کنید. همچنین اگر رفتار شما طوری است که آن را نمی پسندید نسبت به خویشتن مهربان باشید و با خود با محبت گفتگو کنید. اگر برای شما سخت است که یک شخص وارسته و مقدس باشید با خویشتن صبور باشید و سخت گیری نکنید. هر چه با خویشتن مهربانتر باشید مهربانی عادت خودکار شما در رفتار با دیگران می شود...
ادامه دارد. ....
کتاب درمان با عرفان
روانشناسی اعجاز، الهام، اشراق، کشف و شهود و بینش عرفانی
نگارش
دکتر وین دایر
ترجمه
جمال هاشمی
*همین تمرین نظاره کردن جسم را با دیگران انجام دهید. توجه کنید که چگونه تنها با تمرکز بر جسم مادی خویش استعدادهای بالقوه خود را برای سعادت و نیک بختی تخریب می کنند. به حرکات جسمی آنها دقیق شوید که چگونه آثار نومیدی و کلافگی از آنها هویداست.
* سعی در رفتن به فراسوی محیط عادی زندگی خود و عاداتی که به خو آن خو گرفته اید و با آن آسوده هستید نمایید. به ندای درونی خود که از اعماق وجود شما زبانه می کشد توجه کنید که شما را تشویق به گام برداشتن به فراسوی شخصیت فعلی خود و تعالی نفس می کند و نه به خویشتن قدیمی خود که می گوید شما قادر به انجام این کار نیستید.
با گسترش خویشتن در سیر و سیاحت در افقهای تازه اندیشه های نوین و ترقّی و تعالی در زندگی خود بیافرینید.
* مقام انسانی خود را از طریق برچسب بیان نکنید، هویت خود را در عناوین معرفی نکنید.
حذف عناوین، القاب و برچسب ها تمایل ما را برای غرفه غرفه کردن فعالیت ها و محدود کردن زندگی خود در یک چهار دیواری و قالب فکری کاهش می دهد.
خودداری از برچسب زدن به خویشتن به شما کمک می کند که خود را در ابعاد روحانی تر و معنوی تری تعریف کنید.
*به تفکر خود به دیده غیرمادی به عنوان یک پدیده نوین و معجزه آفرین بنگرید، بدانید که فکر شما می تواند از جسم شما فراتر رود، جسم شما به مقدار زیاد زیر فرمان و کنترل فکر شماست.
* هر روز تمرین کنید تا ذهن خود را از دو عامل، که بیش از همه مانع تعالی نفس و فرآروی از جسم مادی هستند، پاک سازی کنید. این دو عامل منفی بودن و قضاوت پیشه بودن است. هر چه افکار شما منفی تر شوند بیشتر به جنبه های مادی جسم خود توجه می کنید و علاوه بر آن در جهت تخریب جسم مادی خود رفتار می کنید.
اصرار در قضاوت در مورد افراد مانع اعتلای شما به فراسوی جسم خاکی و رستگاری می شود. هنگامی که در مورد افراد مانع اعتلای شما به فراسوی جسم خاکی و رستگاری می شود. هنگامی که در مورد افراد داوری می کنید در حقیقت خود را توصیف می کنید و نه او را. قضاوت شما پیرامون دیگری چیزی درباره او بیان نمی کند و تنها نیاز شما را به شیوه ای که او را قضاوت می کنید افشا می سازد و لذا در واقع اطلاعاتی که راجع به خود می دهید بیش از آنی استکه پیرامون او ابراز می دارید.
*شیوه رفتار خود را با خویشتن مرئی یا جسم خود بررسی کنید، پس از روشن شدن مطلب خود را تدریجا متعادلتر خواهید یافت و عادات ورزشی و رژیم غذایی خود را بهبود خواهید بخشید.
*زمانی را به عبادت و تأمل بر نفس (مدیتیشن) اختصاص دهید.
به یک مکان آرام و ساکت می روم، چشمهایم را می بندم و در عالم تخیل یک دایره مملو از نور بسیار درخشان مجسم می کن. هرگونه فکر و خیال در ذهن من تحت الشعاع شدت درخشندگی این نور قرار می گیرد و به وسیلۀ آن از ذهن بیرونی رانده می شود. در نتیجه صلح و صفای درونی من افزایش می یابد و به موازات ظهور این حالت صفای درون، یک نور سفید در وسط میدان نورانی می بینم و احساس می کنم به نور سفید نزدیکتر می شوم تا بالاخره به آن وارد می شوم.
سعی در انجام این تمرین به شیوه خاص خود کنید، اما در زمان و مکان آرام به طوری که با نفس نامریی خود تنها باشید. رویدادهای معجزه آسا در فضای زیبا و تماشایی آفرینش در انتظار شما هستند، به سوی آن بروید، در آغوش آن جای بگیرید زیرا تجربه ای عالی و ارزشمند است.
*فوق همه مطالبی که گفته شد اینقدر به خود لطف و محبت داشته باشید که خویشتن را درک و فهم کنید. همچنین اگر رفتار شما طوری است که آن را نمی پسندید نسبت به خویشتن مهربان باشید و با خود با محبت گفتگو کنید. اگر برای شما سخت است که یک شخص وارسته و مقدس باشید با خویشتن صبور باشید و سخت گیری نکنید. هر چه با خویشتن مهربانتر باشید مهربانی عادت خودکار شما در رفتار با دیگران می شود...
ادامه دارد. ....
کتاب درمان با عرفان
روانشناسی اعجاز، الهام، اشراق، کشف و شهود و بینش عرفانی
نگارش
دکتر وین دایر
ترجمه
جمال هاشمی
۴۵.۸k
۲۳ خرداد ۱۴۰۱
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.