درون هر انسانی اشباع شده از غم ، درد و رنجیست که خوشی های زندگی اش را ته نشین کرده است.

همه ی آدم ها
یک روزی،
یک جایی،
دردی را تا مغز استخوان با تاوان از دست دادن
" حال خوبشان "
شاید به وسعت باقی روزهای عمرشان
تجربه کرده اند.

دروغ است بگویم همه چیز ،
درنقطه های متعدد زندگی همه مان خوب بوده است
اما حقیقت محض وجود ماست،
حقیقت ماییم وتحمل کردن هایمان ،
حقیقت ماییم و مبارزه کردن هایمان
حقیقت ماییم و تاوان هایی که دادیم
حقیقت محض اجبارهایی است که سن و سال نمیشناسد و پتکی بر روح و روانمان است

ما نقطه مقابل درد نیستیم،
ما خودِ دردیم
دردمعنای مشخصی ندارد
هرچیزی که جسم و روح مارا آزار دهد
برچسبی به نام "درد " دارد
وقتی خودمان ،به خودمان رحم نمیکنیم ،
درد رابه خودمان القا کرده ایم
ما برای خودمان هم "درد"محسوب میشویم
چه برسد به دیگران
و این یکی از تلخ ترین قسمت تاریک ماست

[پوچ]

#سِودا
#دلنوشته
#خودم_نوشته

▪︎ - ³تیرماهِ¹⁴⁰¹ - ▪︎
⁰⁰.¹²