حالم چو دلیری است که از بخت بد خویش

حالم چو دلیری است که از بخت بد خویش
در لشکر دشمن پسری داشته باشد
حالم چو درختی است که یک شاخه ی نا اهل
بازیچه ی دست تبری داشته باشد
سخت است پیمبر شده باشی و بینی
فرزند تو دین دگری داشته باشد...