مرا به گریه چو ابر بهار مشغله ایست

مرا به گریه چو ابر بهار مشغله ایست

که بر کویر ترک خورده آب تسکین است

برای شعر و غزل نیست حاجت مضمون

که سوژه های من از سوز عشق تامین است

نه سر به زیری عاشق ز شرمساری نیست

سر درخت پر از بار میوه پایین است

اگر چه سیلی دریا به گوش صخره رسید

سکوت صخره ولی انتقام سنگین است

به منع باده ، بهشتی نمی شود زاهد

دعای خیر تو در این زمانه نفرین است


#ستایش_قلب_سربی
#عاشقانه
...♡...