ﺩﻩ ﺳﺎﻝ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺣﺎﻝ ﺍﯾﻦ ﺭﻭﺯﺍﻡ

ﺩﻩ ﺳﺎﻝ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺣﺎﻝ ﺍﯾﻦ ﺭﻭﺯﺍﻡ
ﺑﺎ ﮐﺎﻓـﻪ ﻫـﺎﯼ ﺑــﯽ ﺗﻮ ﺩﺭﮔﯿﺮﻡ
ﮔﻔﺘﻢ ﺟﻬﺎﻥ ﺑﯽ ﺗﻮ ﯾﻌﻨﯽ ﻣﺮﮒ
ﺩﻩ ﺳﺎﻝ ِ ﺭﻓﺘــﯽ ﻭ ﻧﻤﯽ ﻣﯿﺮﻡ
ﺩﻩ ﺳﺎﻝ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺣﺎﻝ ﺍﯾﻦ ﺭﻭﺯﺍﻡ
ﺗﻮ ﺗــﻮﯼ ﺁﻏـــﻮﺵ ﯾﮑﯽ ﺧﻮﺍﺑﯽ
ﻣﻦ ﮔﻔﺘﻢ ﻭ ﺩﮐﺘﺮ ﻣﻮﺍﻓﻖ ﻧﯿﺴﺖ
ﺗﻮ ﺑﻬﺘـــﺮ ﺍﺯ ﻗﺮﺻـــﺎﯼ ﺍﻋﺼﺎﺑــﯽ
ﺩﻩ ﺳﺎﻝ ﺑﻌـــﺪ ﺍﺯ ﺣــﺎﻝ ﺍﯾﻦ ﺭﻭﺯﺍﻡ
ﻣﻦ ﭼﻬﻞ ﺳﺎﻟﻢ ﻣﯽ ﺷﻪ ﻭ ﺗﻨﻬﺎﻡ
ﺑﺎ ﺣﻮﺻـــﻠﻪ ،ﻗﺮﻣﺰ، ﺳﻔﯿﺪ ، ﺁﺑﯽ
ﺭﻧﮕﯿﻦ ﮐﻤﻮﻥ ﻣﯽ ﺳﺎﺯﻡ ﺍﺯ ﻗﺮﺻﺎﻡ
ﻣﯽ ﺗﺮﺳﻢ ﺍﺯ ﻫﺮ ﭼﯽ ﮐﻪ ﺟﺎ ﻣﻮﻧﺪﻩ
ﺍﺯ ﺭﯾﻤﻞ ِ ﺑﺎ ﮔﺮﯾـــﻪ ﻫـــــــﺎ ﺟـــــﺎﺭﯼ
ﺍﺯ ﺳﺎﯾﻪ ﺭﻭﺷﻦ ﻫﺎﯼ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻣﻦ
ﺍﺯ ﺷﻮﻫﺮﯼ ﮐـــﻪ ﺩﻭﺳﺘﺶ ﺩﺍﺭﯼ
ﮔﺮﻡ ِ ﻫﻢ ﺁﻏﻮﺷﯽ ﻭ ﻟﺒﺨﻨﺪﯾﻦ
ﺗﻮُ ﺑﺴﺘﺮ ِ ﺑـــﯽ ﺗﺎﺑﺘﻮﻥ ﺗﺎ ﺻﺒﺢ
ﺗﮑﻠﯿﻒ ﺗﻨﻬـﺎﯾﯿــﻢ ﺭﻭﺷﻦ ﺑﻮﺩ
ﻣﺜﻞ ﭼﺮﺍﻍ ِ ﺧﻮﺍﺑﺘﻮﻥ ﺗﺎ ﺻﺒﺢ
ﺩﻩ ﺳﺎﻝ ِ ﮐﻪ ﻟﺐ ﻫﺎﻡ ﻭ ﻣﯽ ﺑﻨﺪﻡ
ﺑﺎ ﺑﻮﺳﻪ ﻫــــﺎﯼ ﺗﻠـــﺦ ﻫﺮ ﺟﺎﯾـﯽ
ﺩﻩ ﺳﺎﻝ ِ ﻭﻗﺘﯽ ﺷﻌﺮ ﻣﯽ ﺧﻮﻧﻢ
ﻟﺒﺨﻨﺪ ِ ﺭﻭﯼ ﺻﻨﺪﻟــــﯽ ﻫــﺎﯾــﯽ
ﯾﻪ ﻋﻤﺮ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺣﺎﻝ ﺍﯾﻦ ﺭﻭﺯﺍﻡ
ﯾـــﻪ ﭘﯿﺮﻣﺮﺩﻡ ﺗﻮﯼ ِ ﯾـــﻪ ﮐﺎﻓﻪ
ﺑﺎﺭﻭﻥ ﺩﻟﻢ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﺩ ،ﻫﻮﺍ ﺍﻣﺎ
ﻣﺜﻞ ﻣﻮﻫﺎﯼ ﺩﺧﺘﺮﺕ ﺻـــﺎﻓﻪ