این شعر تقدیم به پروفسور مطهری ﻋﺎﺷﻖ ﻧﺸﺪﻱ ﺯﺍﻫﺪ، ﺩﻳﻮﺍﻧﻪ ﭼﻪ

این شعر تقدیم به پروفسور مطهری ﻋﺎﺷﻖ ﻧﺸﺪﻱ ﺯﺍﻫﺪ، ﺩﻳﻮﺍﻧﻪ ﭼﻪ ﻣﻲ ﺩﺍﻧﻲ؟
ﺩﺭ ﺷﻌﻠﻪ ﻧﺮﻗﺼﻴﺪﻱ، ﭘﺮﻭﺍﻧﻪ ﭼﻪ ﻣﻲ ﺩﺍﻧﻲ؟
ﻟﺒﺮﻳﺰ ﻣﻲ ﻏﻤﻬﺎ، ﺷﺪ ﺳﺎﻏﺮ ﺟﺎﻥ ﻣﻦ
ﺧﻨﺪﻳﺪﻱ ﻭ ﺑﮕﺬﺷﺘﻲ، ﭘﻴﻤﺎﻧﻪ ﭼﻪ ﻣﻲ ﺩﺍﻧﻲ؟
ﻳﻚ ﺳﻠﺴﻠﻪ ﺩﻳﻮﺍﻧﻪ، ﺍﻓﺴﻮﻥ ﻧﮕﺎﻩ ﺍﻭ
ﺍﻱ ﻏﺎﻓﻞ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺟﺎﺩﻭ، ﺍﻓﺴﺎﻧﻪ ﭼﻪ ﻣﻲ ﺩﺍﻧﻲ؟
ﻣﻦ ﻣﺴﺖ ﻣﻲ ﻋﺸﻘﻢ، ﺑﺲ ﺗﻮﺑﻪ ﻛﻪ ﺑﺸﻜﺴﺘﻢ
ﺭﺍﻫﻢ ﻣﺰﻥ ﺍﻱ ﻋﺎﺑﺪ، ﻣﻴﺨﺎﻧﻪ ﭼﻪ ﻣﻲ ﺩﺍﻧﻲ؟
ﻋﺎﺷﻖ ﺷﻮ ﻭ ﻣﺴﺘﻲ ﻛﻦ، ﺗﺮﻙ ﻫﻤﻪ ﻫﺴﺘﻲ ﻛﻦ
ﺍﻱ ﺑﺖ ﻧﭙﺮﺳﺘﻴﺪﻩ، ﺑﺘﺨﺎﻧﻪ ﭼﻪ ﻣﻲ ﺩﺍﻧﻲ؟
ﺗﻮ ﺳﻨﮓ ﺳﻴﻪ ﺑﻮﺳﻲ، ﻣﻦ ﭼﺸﻢ ﺳﻴﺎﻫﻲ ﺭﺍ
ﻣﻘﺼﻮﺩ ﻳﻜﻲ ﺑﺎﺷﺪ، ﺑﻴﮕﺎﻧﻪ ﭼﻪ ﻣﻲ ﺩﺍﻧﻲ؟
ﺩﺳﺘﺎﺭ ﮔﺮﻭﮔﺎﻥ ﺩﻩ، ﺩﺭ ﭘﺎﻱ ﺑﺘﻲ ﺟﺎﻥ ﺩﻩ
ﺍﻣﺎ ﺗﻮ ﺯ ﺟﺎﻥ ﻏﺎﻓﻞ، ﺟﺎﻧﺎﻧﻪ ﭼﻪ ﻣﻲ ﺩﺍﻧﻲ؟
ﺿﺎﻳﻊ ﭼﻪ ﻛﻨﻲ ﺷﺐ ﺭﺍ، ﻟﺐ ﺫﺍﻛﺮ ﻭ ﺩﻝ ﻏﺎﻓﻞ
ﺗﻮ ﺭﻩ ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﺑﺮﺩﻥ، ﻣﺴﺘﺎﻧﻪ ﭼﻪ ﻣﻲ ﺩﺍﻧﻲ؟