ﺩﻟﻢ ﯾﮏ ﺩﺭ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﺪ

ﺩﻟﻢ ﯾﮏ ﺩﺭ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﺪ
ﮐﻪ ﺑﺎﺯﺵ ﮐﻨﻢ
ﻭ ﭘﺸﺘﺶ ﺗﻮ ﺑﺎﺷﯽ !
ﺑﺎ ﺩﺳﺘﻪ ﺍﯼ ﺍﺯ ﺭﺯﻫﺎﯼ سفید ﮐﻪ ﻫﻨﻮﺯ ﻏﻨﭽﻪ ﺍﻧﺪ
ﻭ ﺩﺭ ﺁﻏﻮﺷﺖ ﺑﻮﺩﻧﺸﺎﻥ ﺣﺴﺎﺩﺗﻢ ﺭﺍ ﺷﻌﻠﻪ ﻭﺭ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ
ﻭ ﺗﻮ ﺁﻧﻘﺪﺭ ﺑﻤﺎﻧﯽ ﺗﺎ ﺑﺎﺯ ﺷﻮﻧﺪ
ﺩﻟﻢ ﺩﻭ ﻓﻨﺠﺎﻥ ﭼﺎﯼ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﺪ
ﮐﻪ ﺯﯾﺮ ﺭﯾﺰ ﻧﮕﺎﻩ ﺗﻮ ﺑﺮﯾﺰﻣﺸﺎﻥ
ﮐﻪ ﺑﻬﺎﻧﻪ ﯼ ﺑﺎ ﻫﻢ ﻧﺸﺴﺘﻨﻤﺎﻥ ﺷﻮﻧﺪ
ﻭ ﻣﺎ ﺳﺮﺩﺗﺮﯾﻦ ﭼﺎﯼ ﺟﻬﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻨﻮﺷﯿﻢ
ﺩﻟﻢ ﭼﻤﺪﺍﻧﯽ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﮐﻪ ﺑﺎﺯﺵ ﮐﻨﯽ
ﻭ ﭘﺮ ﺍﺯ ﯾﺎﺩﺑﻮﺩﻫﺎﯼ ﻣﻦ ﺑﺎﺷﺪ
ﺩﻟﻢ ﯾﮏ ﺩﻓﺘﺮ ، ﺷﻌﺮ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫد
ﺑﻪ ﺧﻂ ﺗﻮ
ﺑﺮﺍﯼ ﻣﻦ ﮐﻪ ﺑﮕﻮﯾﯽ ﺳﺮﻭﺩﻣﺖ
ﺑﻪ ﻫﺮ ﺯﻣﺎﻥ ،ﺑﻪ ﻫﺮ ﺯﺑﺎﻥ ،ﺑﻪ ﻫﺮ ﺑﯿﺎﻥ
ﻭ ﻣﻦ ﺩﺭ ﺑﯿﺖ ﺑﯿﺘﺶ ﮔﻢ ﺷﻮﻡ
ﺩﻟﻢ ﯾﮏ ﺳﯿﻨﻪ ﺣﺮﻑ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﺪ
ﮐﻪ ﺑﮕﻮﯾﯽ ﺳﻨﮕﯿﻨﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ
ﻭ ﯾﮏ ﻋﻤﺮ ﺯﻣﺎﻥ ﺑﺨﻮﺍﻫﯽ ﺗﺎ ﺳﺒﮑﺶ ﮐﻨﯽ
ﺩﻟﻢ ﯾﮏ ﺯﻣﺴﺘﺎﻥ ﺳﺨﺖ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﺪ
ﯾﮏ ﺑﺮﻑ ،ﯾﮏ ﮐﻮﻻ‌ﮎ
ﺑﻪ ﻭﺳﻌﺖ ﺗﺎﺭﯾﺦ ﮐﻪ ﺑﺒﺎﺭﺩ ﮐﻪ ﺑﺒﺎﺭﺩ
ﻭ ﺗﻤﺎﻡ  ﺭﺍﻫﻬﺎ ﺑﺴﺘﻪ ﺷﻮﻧﺪ
ﻭ ﺗﻮ ﭼﺎﺭﻩ ﺍﯼ ﺟﺰ ﻣﺎﻧﺪﻥ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯽ
ﻣﺎﻧﺪﻧﯽ ﺗﺎ ﺑﻬﺎﺭ
ﻭ ﭼﻪ ﺑﻬﺎﺭﯼ ﺑﺸﻮﺩ ﺁﻥ ﺯﻣﺴﺘﺎﻥ !
ﭼﻪ ﺑﻬﺎﺭﯼ!
ﺩﻟﻢ ﯾﮏ ﺩﺷﺖ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫد
ﭘﺮ ﺍﺯ ﭼﻤﻦ ﻭ ﮔﻠﻬﺎﯼ ﻭﺣﺸﯽ
ﻭ ﻧﺴﯿﻤﯽ ﮐﻪ ﻣﯽ ﻧﻮﺍﺯﺩﺷﺎﻥ
ﮐﻪ ﺑﺪﻭﻡ ﮐﻪ ﺑﺪﻭﯼ ﺗﺎ ﺩﺳﺘﻢ ﺭﺍ ﺑﮕﯿﺮﯼ
ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺧﯿﺮﻩ ﺩﺭ ﭼﺸﻤﺎﻧﻢ ﺑﮕﻮﯾﯽ
ﺩﯾﮕﺮ ﺍﺯ ﺩﺳﺘﺖ ﻧﺨﻮﺍﻫﻢ ﺩﺍﺩ
ﺩﻟﻢ ﯾﮏ ﺗﻮ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﺪ
ﻣﺸﺘﺎﻕ ﻣﺎﻧﺪﻥ
ﻭ ﯾﮏ ﻣﻦ
ﮐﻪ ﺑﮕﻮﯾﯽ ﻣﺎﻝ ﺗﻮﺳت..