این روزها میثم مطیعی و حامد زمانی را کمتر کسی است که نشنا
این روزها میثم مطیعی و حامد زمانی را کمتر کسی است که نشناسد. یکی مداح و دیگری خواننده اما با این تفاوت که در مقایسه با دیگران در عرصه آرمان ها و اهداف انقلاب آثار ویژه ای از خود به نمایش گذاشته اند. وجه مشترک کار این دو نفر اشعار گیرا و اثرگذار است. اشعاری که محمدمهدی سیار یکی از سرایندگان آن است.
“محمدمهدی سیار” شاعر جوان و دانشجوی دوره دکترای فلسفه دانشگاه امام صادق(ع) است که اگر چه سروده هایش در قالب های متنوعی از جمله عاشقانه، اجتماعی و فلسفی است اما شعرهای آیینی او در ایام محرم الگوی مداحان و سراینده های جوان شده و فضایی متفاوت در عرصه اشعار هیأتی ایجاد کرده است. هر چند اشعارش با اجرای حامد زمانی نیز در حوزه اجتماعی- سیاسی با استقبال رسانه ها و عموم مردم در کوچه و بازار مواجه شده است.
برای گفتگو با وی به «شهرستان ادب» رفتیم. جایی که محفل شعرای انقلابی است. ظاهر آرام او، در کنار احتیاطش در مصاحبه قابل تامل بود، اما در گفته‌هایش دغدغه نظام و انقلاب موج می زد. زمانی که از او خواستیم درباره جزئیات دیدارش با رهبر معظم انقلاب سخن بگوید، امتناع کرد و دلیلش را این گونه گفت:”شاید من روزی خطایی انجام دادم و نمی خواهم این خطای من منتسب به ایشان شود”. هر چند از ما خواست این گفته را هم منتشر نکنیم اما به نظر می رسد الگوگیری از این اخلاق برای آنان که مرامشان پیروی از ولایت است یادآوری مهمی باشد. امیدواریم با این استدلال آقای سیار، از انتشار بی اجازه این مطلب ناراحت نشده باشند.
این جملات بخش های گزیده ای از این گفتگو است که متن کامل آن هم در ادامه می آید:
– می خواهند مانع شنیده شدن صدای هنرمندان انقلاب شوند
– به حامد زمانی گفته بودند “این دوئل با آمریکاست. ما زیر بار این دوئل نمی رویم!”
– ما این خط را با کمک دفتر موسیقی راه در افتتاحیه عمار شکستیم
– در شرایط بعد از ۸۸ معلوم شد که صدا و سیما و سایر ارگان ها چقدر دستشان خالی است
– این شعرها طبیعی ترین حرفی است که امثال من سالهاست می زنیم و باز هم خواهیم زد
– از اول انقلاب مهمترین چهره های هنری ما، شاعران بوده اند
– من به این افراد و جریانات می گویم اصلا این شعر فجر برای شما
– شعر گفتنی که با عواطف و اشکها و سینه زدنهای مردم گره می خورد ارزشمند است
– هیچ چیزی در جامعه ما جای هیات را نمی تواند بگیرد
– مرگ بر آمریکایی که مردم امروز می گویند ترجمه امروزی زیارت عاشوراست
– علت اینکه هنر روشنفکری در میان مردم جایگاهی ندارد دور شدن از آیین هاست
– روشنفکران بخواهند به مردم نزدیک شوند باید به مسجد بیایند
– وجه مثبت جشنواره عمار این بود که بجای سینما در مساجد و تکیه ها اکران شد
sayyar10محمدمهدی سیار به عنوان یک شاعر چند بعدی که در حوزه های مختلف شعر می گوید چه تعریفی از هنر انقلاب دارد؟
به نظر من در عصر حاضر و در ایران امروز، طبیعی ترین آفرینش هنری که یک هنرمند می تواند داشته باشد و از جان و دل هنرمند برخاسته باشد هنر انقلاب است. یعنی محال است هنرمند واقعی، نسبت خودش را با تاریخ و زمانه خودش نخواهد روشن کند.
منظور من از هنر طبیعی این است که هنرمند نسبت به آنچه در عالم درون و برون او اتفاق می افتد، واکنش و عکس العمل طبیعی نشان دهد. در انقلاب اتفاق های زیادی صورت گرفته و فضایی ایجاد شده است که هیچ هنرمندی و در هیچ کجای جهان نمی تواند نسبت به آن بی تفاوت باشد و نسبت خود را با آن مشخص نکند.
در واقع هنر انقلاب اسلامی، طبیعی ترین شکل هنر در میان جریانهای هنری است؛ بر خلاف تصوری که برخی از رسانه ها و یا برخی آثار هنری به ظاهر منتسب به هنر انقلاب و فاقد محتوا و جنبه هنری، ساخته اند و بر خلاف برخی افراد که پازلهایی ساخته اند و می گویند هنرانقلاب نیاز به سفارش دارد، نیاز به تنفس مصنوعی دارد، نیاز به سفارش از بالا دارد یا نیاز به حرکت دادن هنرمند بر خلاف میلش دارد.
مگر ممکن است صدها هزار نفر در این کشور در ده سال شهید شوند و هنرمند نسبت به آن بی تفاوت باشد.البته من نمی گویم حتما باید شعر دفاع مقدسی گفت اما معتقدم در لحن هنرمند و پس زمینه اثر او، همه خونهایی که ریخته شده و رنجهایی که قبل و بعد از انقلاب کشیده شده است در آثار هنری باید بروز و ظهور داشته باشد. البته اگر هنرمند خودش را سانسور نکند و دیگران سانسورش نکنند!
منظور شما از سانسور چیست؟ بهتر نیست بحث سانسور را بیشتر باز کنید؟
من جواب سئوال شما را دادم.اگر در اثر هنری همه اتفاقات نادیده انگاشته شود و حتی واکنش مثبت یا منفی نداشته باشد، آن اثر “هنر” نیست؛ که علت اصلی چنین رویکردی هم سانسوراست. بعضی وقتها خود هنرمند خودسانسوری می کند اما گاهی دولت،رسانه ها ،فضای ساخته شده توسط رسانه های خارجی،یا مدیریت هنری ما عا
“محمدمهدی سیار” شاعر جوان و دانشجوی دوره دکترای فلسفه دانشگاه امام صادق(ع) است که اگر چه سروده هایش در قالب های متنوعی از جمله عاشقانه، اجتماعی و فلسفی است اما شعرهای آیینی او در ایام محرم الگوی مداحان و سراینده های جوان شده و فضایی متفاوت در عرصه اشعار هیأتی ایجاد کرده است. هر چند اشعارش با اجرای حامد زمانی نیز در حوزه اجتماعی- سیاسی با استقبال رسانه ها و عموم مردم در کوچه و بازار مواجه شده است.
برای گفتگو با وی به «شهرستان ادب» رفتیم. جایی که محفل شعرای انقلابی است. ظاهر آرام او، در کنار احتیاطش در مصاحبه قابل تامل بود، اما در گفته‌هایش دغدغه نظام و انقلاب موج می زد. زمانی که از او خواستیم درباره جزئیات دیدارش با رهبر معظم انقلاب سخن بگوید، امتناع کرد و دلیلش را این گونه گفت:”شاید من روزی خطایی انجام دادم و نمی خواهم این خطای من منتسب به ایشان شود”. هر چند از ما خواست این گفته را هم منتشر نکنیم اما به نظر می رسد الگوگیری از این اخلاق برای آنان که مرامشان پیروی از ولایت است یادآوری مهمی باشد. امیدواریم با این استدلال آقای سیار، از انتشار بی اجازه این مطلب ناراحت نشده باشند.
این جملات بخش های گزیده ای از این گفتگو است که متن کامل آن هم در ادامه می آید:
– می خواهند مانع شنیده شدن صدای هنرمندان انقلاب شوند
– به حامد زمانی گفته بودند “این دوئل با آمریکاست. ما زیر بار این دوئل نمی رویم!”
– ما این خط را با کمک دفتر موسیقی راه در افتتاحیه عمار شکستیم
– در شرایط بعد از ۸۸ معلوم شد که صدا و سیما و سایر ارگان ها چقدر دستشان خالی است
– این شعرها طبیعی ترین حرفی است که امثال من سالهاست می زنیم و باز هم خواهیم زد
– از اول انقلاب مهمترین چهره های هنری ما، شاعران بوده اند
– من به این افراد و جریانات می گویم اصلا این شعر فجر برای شما
– شعر گفتنی که با عواطف و اشکها و سینه زدنهای مردم گره می خورد ارزشمند است
– هیچ چیزی در جامعه ما جای هیات را نمی تواند بگیرد
– مرگ بر آمریکایی که مردم امروز می گویند ترجمه امروزی زیارت عاشوراست
– علت اینکه هنر روشنفکری در میان مردم جایگاهی ندارد دور شدن از آیین هاست
– روشنفکران بخواهند به مردم نزدیک شوند باید به مسجد بیایند
– وجه مثبت جشنواره عمار این بود که بجای سینما در مساجد و تکیه ها اکران شد
sayyar10محمدمهدی سیار به عنوان یک شاعر چند بعدی که در حوزه های مختلف شعر می گوید چه تعریفی از هنر انقلاب دارد؟
به نظر من در عصر حاضر و در ایران امروز، طبیعی ترین آفرینش هنری که یک هنرمند می تواند داشته باشد و از جان و دل هنرمند برخاسته باشد هنر انقلاب است. یعنی محال است هنرمند واقعی، نسبت خودش را با تاریخ و زمانه خودش نخواهد روشن کند.
منظور من از هنر طبیعی این است که هنرمند نسبت به آنچه در عالم درون و برون او اتفاق می افتد، واکنش و عکس العمل طبیعی نشان دهد. در انقلاب اتفاق های زیادی صورت گرفته و فضایی ایجاد شده است که هیچ هنرمندی و در هیچ کجای جهان نمی تواند نسبت به آن بی تفاوت باشد و نسبت خود را با آن مشخص نکند.
در واقع هنر انقلاب اسلامی، طبیعی ترین شکل هنر در میان جریانهای هنری است؛ بر خلاف تصوری که برخی از رسانه ها و یا برخی آثار هنری به ظاهر منتسب به هنر انقلاب و فاقد محتوا و جنبه هنری، ساخته اند و بر خلاف برخی افراد که پازلهایی ساخته اند و می گویند هنرانقلاب نیاز به سفارش دارد، نیاز به تنفس مصنوعی دارد، نیاز به سفارش از بالا دارد یا نیاز به حرکت دادن هنرمند بر خلاف میلش دارد.
مگر ممکن است صدها هزار نفر در این کشور در ده سال شهید شوند و هنرمند نسبت به آن بی تفاوت باشد.البته من نمی گویم حتما باید شعر دفاع مقدسی گفت اما معتقدم در لحن هنرمند و پس زمینه اثر او، همه خونهایی که ریخته شده و رنجهایی که قبل و بعد از انقلاب کشیده شده است در آثار هنری باید بروز و ظهور داشته باشد. البته اگر هنرمند خودش را سانسور نکند و دیگران سانسورش نکنند!
منظور شما از سانسور چیست؟ بهتر نیست بحث سانسور را بیشتر باز کنید؟
من جواب سئوال شما را دادم.اگر در اثر هنری همه اتفاقات نادیده انگاشته شود و حتی واکنش مثبت یا منفی نداشته باشد، آن اثر “هنر” نیست؛ که علت اصلی چنین رویکردی هم سانسوراست. بعضی وقتها خود هنرمند خودسانسوری می کند اما گاهی دولت،رسانه ها ،فضای ساخته شده توسط رسانه های خارجی،یا مدیریت هنری ما عا
۹۲.۸k
۰۶ اردیبهشت ۱۳۹۴
دیدگاه ها (۵)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.