Link: لینک اعمال روز چهارم شعبان – زیارت حضرت عباس
Link: لینک اعمال روز چهارم شعبان – زیارت حضرت عباس
حضرت ابوالفضل العباس در روز چهارم شعبان سال 26 هجری در مدینه چشم به جهان گشودند. ایشان نخستین فرزند از ازدواج حضرت امیر المؤمنین علی(ع) و ام البنین بودند . تولد حضرت عباس، خانه علی(ع) و دل مولا را غرق نور و سرور ساخت وقتی که به دنیا آمد حضرت علی(ع) در گوش او اذان و اقامه گفت نام خدا و رسول خدا را بر گوش وی خواند و نام او را عباس قرار داد.
با آن که این نوزاد بسیار خوش منظر و زیبا بود به طوری که وی را قمر بنی هاشم نامیده اند و به ماه شب چهارده تشبیه نموده اند، حضرت وی را به نام عباس نام نهاد و آن به این علت بود که عباس هم به معنای شیر شرزه و خشمگین است و هم به معنای عبوس و چهره گرفته زیرا که ایشان نسبت به ظالمان چهره ای خشمگین داشتند. لقب دیگر او باب الجوائح است چرا که آستان رفیعش قبله حاجات و توسل به آن حضرت نیاز دردمندان است.
حضرت عباس در خانه علی(ع) و در دامان مادر با ایمان وفادارش و در کنار امام حسین رشد کرد و درس های بزرگ انسانیت صداقت و اخلاق را فرا گرفت. تربیت خاص امام علی(ع) بی شک در شکل دادن به شخصیت فکری و روحی این نوجوان سهم عمده ای داشت.
حضرت عباس همان جایگاه را نسبت به امام حسین(ع) داشت که حضرت علی نسبت به پیامبر(ص) داشت. ایشان پشتوانه و تکیه گاهی برای امام حسین بودند چنانچه امیر المؤمنین چنین جایگاهی را نسبت به پیامبر داشت. بعد از ابا عبد الله الحسین (ع )، قمر بنی‌هاشم (ع) دومین شخصیت بزرگ و تاثیر گذار در حادثه کربلاییان است، آشناترین نام بعد از حسین نام عباس است، قمر بنی‌هاشم وارث فضائل و مناقب پدر بزرگوارش علی بن ابیطالب (ع ) است و پرورش یافته مکتب وحی می‌باشد و شاگرد ممتاز خاندان عصمت و طهارت است. وی تنها به عنوان یک قهرمان نامدار و دلاور مطرح نبود بلکه فضائل علمی، تقوایی او و دانش رفیع را از خردسالی از سرچمشه علوم الهی به دست آورده بود .مقام فقهی او بسیار بالا بوده است و در نزد راویان مورد وثوق و اعتماد بوده است و از جهت پارسایی در درجه بالا قرار داشت چنانچه برخی از رجالیون درباره ایشان گفته اند: عباس از فقیهان و دین شناسان اولاد ائمه بود، عادل، مورد اعتماد، با تقوا و پاک بود.
التماس دعا
موج همراه
حضرت ابوالفضل العباس در روز چهارم شعبان سال 26 هجری در مدینه چشم به جهان گشودند. ایشان نخستین فرزند از ازدواج حضرت امیر المؤمنین علی(ع) و ام البنین بودند . تولد حضرت عباس، خانه علی(ع) و دل مولا را غرق نور و سرور ساخت وقتی که به دنیا آمد حضرت علی(ع) در گوش او اذان و اقامه گفت نام خدا و رسول خدا را بر گوش وی خواند و نام او را عباس قرار داد.
با آن که این نوزاد بسیار خوش منظر و زیبا بود به طوری که وی را قمر بنی هاشم نامیده اند و به ماه شب چهارده تشبیه نموده اند، حضرت وی را به نام عباس نام نهاد و آن به این علت بود که عباس هم به معنای شیر شرزه و خشمگین است و هم به معنای عبوس و چهره گرفته زیرا که ایشان نسبت به ظالمان چهره ای خشمگین داشتند. لقب دیگر او باب الجوائح است چرا که آستان رفیعش قبله حاجات و توسل به آن حضرت نیاز دردمندان است.
حضرت عباس در خانه علی(ع) و در دامان مادر با ایمان وفادارش و در کنار امام حسین رشد کرد و درس های بزرگ انسانیت صداقت و اخلاق را فرا گرفت. تربیت خاص امام علی(ع) بی شک در شکل دادن به شخصیت فکری و روحی این نوجوان سهم عمده ای داشت.
حضرت عباس همان جایگاه را نسبت به امام حسین(ع) داشت که حضرت علی نسبت به پیامبر(ص) داشت. ایشان پشتوانه و تکیه گاهی برای امام حسین بودند چنانچه امیر المؤمنین چنین جایگاهی را نسبت به پیامبر داشت. بعد از ابا عبد الله الحسین (ع )، قمر بنی‌هاشم (ع) دومین شخصیت بزرگ و تاثیر گذار در حادثه کربلاییان است، آشناترین نام بعد از حسین نام عباس است، قمر بنی‌هاشم وارث فضائل و مناقب پدر بزرگوارش علی بن ابیطالب (ع ) است و پرورش یافته مکتب وحی می‌باشد و شاگرد ممتاز خاندان عصمت و طهارت است. وی تنها به عنوان یک قهرمان نامدار و دلاور مطرح نبود بلکه فضائل علمی، تقوایی او و دانش رفیع را از خردسالی از سرچمشه علوم الهی به دست آورده بود .مقام فقهی او بسیار بالا بوده است و در نزد راویان مورد وثوق و اعتماد بوده است و از جهت پارسایی در درجه بالا قرار داشت چنانچه برخی از رجالیون درباره ایشان گفته اند: عباس از فقیهان و دین شناسان اولاد ائمه بود، عادل، مورد اعتماد، با تقوا و پاک بود.
التماس دعا
موج همراه
۳.۸k
۰۲ خرداد ۱۳۹۴
دیدگاه ها (۳)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.