غربت من هرچی که هست از بـا تو بودن بهتره

غربت من هرچی که هست از بـا تو بودن بهتره

آخـــــره خـــط زنــــدگــــی این لحظه های آخره

وقـــتی دارم با هر نفس از این زمـونه سیر می شم

وقـــتی با یه زخم زبون از این و اون دلگیر می شم

ایـــن آخره راه دیگه باید که تنها بمونم

تنها تو اوج بی کسی تــو غریت بمیرم

باید بـــــرم بــــــاید بــرم بــــاید که تنها بپرم

آخ که چه سنگین می زنه این نفس های آخرم

سکوت من نشونه ی رضایتم نیست می دونی

گلایه هامو می تونی از توی چـــشمام بخونی

بگو آخه جرمم چیه که باید این جور بسوزم

هیچی نگم داد نزنم لـــــــــبامو روهم بدوزم

در به در غزل فروش منم که گــــــــــــیتار می زنم

به هر نگاه به عکست انگار من خودمو دار می زنم

نفرین به عشق به عاشقی نفرین به بخت و سرنوشت

به اون نـــگاه که عشق تو تـــــو سرنوشت من نوشت

نفرین به من نفرین به تو نفرین به عشق منو تو

بــــــــــــه ساده بودن منو بـــــه اون دل سیاه تو