ﺑﺎ ﻣﻦ ﺑﺎﺵ ﺍﯼ ﻃﻠﻮﻉ ﺑﯽ ﭘﺎﯾﺎﻥ

ﺑﺎ ﻣﻦ ﺑﺎﺵ ﺍﯼ ﻃﻠﻮﻉ ﺑﯽ ﭘﺎﯾﺎﻥ
ﮐﻪ ﻣﺎﻩ ﺭﺍ ﻓﺎﻧﻮﺱ ﻗﺪﻡ ﻫﺎﯾﺖ
ﺳﺘﺎﺭﻩ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺳﻨﮕﻔﺮﺵ ﺭﺍﻩ ﺗﻮ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﮐﺮﺩ
ﺑﺎ ﻣﻦ ﺑﺎﺵ
ﮐﻪ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺭﺍ ﺭﺍﻡ ﻋﻄﺮ ﺗﻮ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ
ﻭ ﺑﺮﮐﻪ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺣﻀﻮﺭ ﺗﻮ ﺳﺮﺭﯾﺰ
ﺑﻪ ﺑﺎﺩ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﮔﻔﺖ
ﻧﯽ ﺯﺍﺭﻫﺎ ﺑﻨﻮﺍﺯﻧﺪ
ﺻﻨﻮﺑﺮﻫﺎ ﺑﺮﻗﺼﻨﺪ
ﻭ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﻫﺎﯼ ﺩﻧﯿﺎ ﺭﺍ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺑﮕﺸﺎﯾﺪ
ﻗﺎﺻﺪﮎ ﻫﺎ ﺧﺒﺮ ﺑﻪ ﮔﻞ ﻫﺎ ﺑﺮﺳﺎﻧﻨﺪ
ﺑﺎ ﺷﺒﻨﻢ ﺍﺷﺘﯿﺎﻕ ﮔﻮﻧﻪ ﻫﺎﺷﺎﻥ
ﺭﺍﻫﺖ ﺭﺍ ﺑﺸﻮﯾﻨﺪ
ﻭ ﭘﺮﻭﺍﻧﻪ ﻫﺎ ﺩﺭ ﻫﻮﺍﯾﺖ ﺭﯾﺤﺎﻥُ ﻣﺮﯾﻢ ﺑﭙﺎﺷﻨﺪ
ﺑﺎ ﻣﻦ ﺑﺎﺵ
ﻭ ﻋﺸﻖ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺍﻣﻮﺍﺝ ﺩﻭﺭﺩﺳﺖ ﻋﺎﻃﻔﻪ
ﺑﻪ ﺳﺎﺣﻞ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﭘﻮﻧﻪ ﻫﺎ ﺩﻋﻮﺕ ﮐﻦ
ﻭ ﮐﺮﺍﻧﻪ ﻫﺎﯼ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﺩﻟﻢ ﺭﺍ
ﺑﻪ ﺁﻣﺪﻧﺖ ﺑﺮﺳﺎﻥ
ﮐﻪ ﺍﺯ ﺭﺩّ ﭘﺎﯼ ﺗﻮ
ﺑﺎﻏﯽ ﺍﺯ ﮔﻞ ﻫﺎﯼ ﺳﺮﺥ ﺳﺮ ﻣﯽ ﺯﻧﺪ
ﮐﻪ ﻋﻄﺮﻫﺎﯼ ﻣﻬﯿّﺠﺸﺎﻥ
ﺗﻮ ﺭﺍ ﭘﯿﺶ ﺍﺯ ﺗﻮ
ﺑﻪ ﻣﻦ ﻣﮋﺩﻩ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﺩﺍﺩ
ﻭ ﻣﻦ ﺑﺎ ﺗﻤﺎﻡ ﭘﺮﻭﺍﻧﻪ ﻫﺎﯼ ﺟﻬﺎﻥ
ﺑﺎ ﻗﻠﺐ ﺷﻤﻌﺪﺍﻧﯽ ﻫﺎ
ﺩﺭ ﺗﭙﺶ ﻫﺎﯼ ﺑﯽ ﺍﺧﺘﯿﺎﺭ
ﺩﺭ ﺍﯾﻮﺍﻥ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺗﻮ ﺭﺍ ﭼﺸﻢ ﺩﺭ ﺭﺍﻫﻢ
ﺑﺎ ﻣﻦ ﺑﺎﺵ ﺷﺎﯾﺪ ﻣﻦ
ﺁﺧﺮﯾﻦ ﺑﺎﺯﻣﺎﻧﺪﮤ ﻗﺒﯿﻠﮥ ﻋﺸﻖ ﺑﺎﺷﻢ
ﺑﺎ ﻣﻦ ﺑﺎﺵ
ﺍﯼ ﺩﻭ ﭼﺸﻢ ﺭﻭﺷﻦ ﺩﻝ
ﻣﺮﺍ ﺑﻪ ﺁﻓﺘﺎﺏُ ﺳﯿﺐ ﭘﯿﻮﻧﺪ ﮐﻦ
ﺗﺎ ﺑﻪ ﺭﺅﯾﺎﯼ ﺑﯿﺪﺍﺭ ﻋﺸﻖ ﺍﺣﯿﺎ ﺷﻮﻡ
ﺑﺎ ﻣﻦ ﺑﺎﺵ
ﺍﯼ ﺩﺳﺖ ﻫﺎﯼ ﺁﺑﯽ ﻋﺸﻖ
ﺑﺎ ﻣﻦ ﺑﺎﺵ