آیا میدانستید که ایران هم یکروزی تایتانیک داشته؟
آیا میدانستید که ایران هم یکروزی تایتانیک داشته؟
سرنوشــت غم انگــیز کشتــی رافــائل (تایتانــیک ایـــرانی) را بخوانید...
محمدرضا شاه دو کشتی به نام های رافائل و میکلانژ از ایتالیا را خرید . میکل انژ برای سربازان نیروی دریایی شاهنشاهی و کوچتر از رافائل بود . ولی رافائل برای تفریح مردم و جذب گردشگر برای ایران ، و یک کشتی با شکوه با همه امکانات تفریحی که در زمان خود نظیر نداشت ...
کشتی رافائل در سال 1344 تا 90 میلیون دلار قیمت گذاری شد ، اما ایتالیا با توجه به شرایط اقتصادی 10 سال بعد آن را به مبلغ فقط 2 میلیون دلار به ایران فروخت . نخستین طرح کشتی "رافائل" در سال 1337 توسط ایتالیایی ها کشیده شد و رافائل به طول 276 متر و عرض 31 متر در کشور ایتالیا ساخته شد . در کشتی رافائل 850 خروجی رادیو تلفنی ، 6 استخر شنا ، 750 کابین (در هر کابین یک حمام و توالت شیک و لوکس که با مرمرهای ایتالیایی تزیین شده بود وجود داشت) ، 18 آسانسور ، 30 سالن اجتماعات ، تالار نمایشی با 500 صندلی و باشگاه های ژیمناستیک و پرورش اندام ساخته شده بود .
رافائل بزرگ بود و با عظمت ؛ یک کشتی با شکوه با همه امکانات تفریحی که در زمان خود نظیر نداشت . هیچ یک از کشورهای پیشرفته آن زمان نظیر آن را نداشتند. روزی که رافائل از ایتالیا به سوی ایران در حرکت بود ، مردم ایتالیا با اشک رافائل را بدرقه کردند . چون رافائلی را که خودشان ساخته بودند ، مجبور بودند به ایران بفروفشند. رافائل در میان اشک و اندوه ایتالیا را ترک کرد و زیبا و خرامان به سوی ایران پیشرفت .
در بهار 1356 رافائل با 50 خدمه ایتالیایی و با افزایش ظرفیت در حد سکنای 1800 نفر در بندر بوشهر پهلو گرفت . کشتی میکل آنژ هم در بندرعباس مستقر شدند و از کابین های متعدد آن برای اسکان پرسنل نیروی دریایی شاهنشاهی استفاده شد . موج ها ی دریا بوق بلند و غریبی را به گوش اهالی شهر بوشهر می رساند . مردمان بندر بوشهر وقتی از پنجره ی خانه های بافت قدیم به بیرون نگاه انداختند حیرت زده ، غول سفید و باشکوهی را دیدند که به ساحل بوشهر نزدیک می شد .
کسی خبر نداشت که این کشتی بزرگ و سفید که تراکم دود از دودکش های عقبش به هوا بر می خاست و بدنه اش این چنین سفید و درخشان بود ، قرار است سال ها مهمان ذهن و جان مردمان این شهر شود .
بوشهری ها که تا به حال کشتی های زیادی را دیده بودند فوج فوج می آمدند ، در ساحل جمع می شدند و با اشتیاق این کشتی زیبا را می دیدند و با زمینه ای از این کشتی عکس می گرفتند . اواخر سال ۵۷ خدمه ایتالیایی کشتی رافائل کم کم به کشورشان برگشتند ...
بعد از انقلاب ، طولی نکشید که ایران درگیر جنگ با عراق شد . در سال 1362 دو هواپیمای عراقی با چند موشک آن را هدف قرار دادند . رافائل در این حمله صدمه زیادی دید و در آب زمین گیر شد. این کشتی که تا نیمه ای از بدنه در آب فرو رفته بود ، چیزی نگذشت که یک کشتی باری به نام ایران سلام با آن برخورد کرد و به بدنه اش آسیب جدی رساند.
در همان سالها ، ایتالیا ، کشتی میکلانژ را خرید و به ایتالیا برگرداند ...
بدین ترتیب کشتی اقیانوس پیمای رافائل نتوانست بیشتر از تقریبا 7 سال در کنار سواحل بوشهر دوام بیاورد و خیلی زود به افسانه ای غریب و زیستگاه آبزیان دریایی تبدیل شد .
در حال حاضر کشتی رافائل در ساحل بوشهر دیده نمی شود و زیر 7 متر آب ، در فاصله ی 2 کیلومتری نیروگاه اتمی قرار گرفته است .
تصاویری که می بینید مربوط به روزهای قبل ازغرق شدن است
سرنوشــت غم انگــیز کشتــی رافــائل (تایتانــیک ایـــرانی) را بخوانید...
محمدرضا شاه دو کشتی به نام های رافائل و میکلانژ از ایتالیا را خرید . میکل انژ برای سربازان نیروی دریایی شاهنشاهی و کوچتر از رافائل بود . ولی رافائل برای تفریح مردم و جذب گردشگر برای ایران ، و یک کشتی با شکوه با همه امکانات تفریحی که در زمان خود نظیر نداشت ...
کشتی رافائل در سال 1344 تا 90 میلیون دلار قیمت گذاری شد ، اما ایتالیا با توجه به شرایط اقتصادی 10 سال بعد آن را به مبلغ فقط 2 میلیون دلار به ایران فروخت . نخستین طرح کشتی "رافائل" در سال 1337 توسط ایتالیایی ها کشیده شد و رافائل به طول 276 متر و عرض 31 متر در کشور ایتالیا ساخته شد . در کشتی رافائل 850 خروجی رادیو تلفنی ، 6 استخر شنا ، 750 کابین (در هر کابین یک حمام و توالت شیک و لوکس که با مرمرهای ایتالیایی تزیین شده بود وجود داشت) ، 18 آسانسور ، 30 سالن اجتماعات ، تالار نمایشی با 500 صندلی و باشگاه های ژیمناستیک و پرورش اندام ساخته شده بود .
رافائل بزرگ بود و با عظمت ؛ یک کشتی با شکوه با همه امکانات تفریحی که در زمان خود نظیر نداشت . هیچ یک از کشورهای پیشرفته آن زمان نظیر آن را نداشتند. روزی که رافائل از ایتالیا به سوی ایران در حرکت بود ، مردم ایتالیا با اشک رافائل را بدرقه کردند . چون رافائلی را که خودشان ساخته بودند ، مجبور بودند به ایران بفروفشند. رافائل در میان اشک و اندوه ایتالیا را ترک کرد و زیبا و خرامان به سوی ایران پیشرفت .
در بهار 1356 رافائل با 50 خدمه ایتالیایی و با افزایش ظرفیت در حد سکنای 1800 نفر در بندر بوشهر پهلو گرفت . کشتی میکل آنژ هم در بندرعباس مستقر شدند و از کابین های متعدد آن برای اسکان پرسنل نیروی دریایی شاهنشاهی استفاده شد . موج ها ی دریا بوق بلند و غریبی را به گوش اهالی شهر بوشهر می رساند . مردمان بندر بوشهر وقتی از پنجره ی خانه های بافت قدیم به بیرون نگاه انداختند حیرت زده ، غول سفید و باشکوهی را دیدند که به ساحل بوشهر نزدیک می شد .
کسی خبر نداشت که این کشتی بزرگ و سفید که تراکم دود از دودکش های عقبش به هوا بر می خاست و بدنه اش این چنین سفید و درخشان بود ، قرار است سال ها مهمان ذهن و جان مردمان این شهر شود .
بوشهری ها که تا به حال کشتی های زیادی را دیده بودند فوج فوج می آمدند ، در ساحل جمع می شدند و با اشتیاق این کشتی زیبا را می دیدند و با زمینه ای از این کشتی عکس می گرفتند . اواخر سال ۵۷ خدمه ایتالیایی کشتی رافائل کم کم به کشورشان برگشتند ...
بعد از انقلاب ، طولی نکشید که ایران درگیر جنگ با عراق شد . در سال 1362 دو هواپیمای عراقی با چند موشک آن را هدف قرار دادند . رافائل در این حمله صدمه زیادی دید و در آب زمین گیر شد. این کشتی که تا نیمه ای از بدنه در آب فرو رفته بود ، چیزی نگذشت که یک کشتی باری به نام ایران سلام با آن برخورد کرد و به بدنه اش آسیب جدی رساند.
در همان سالها ، ایتالیا ، کشتی میکلانژ را خرید و به ایتالیا برگرداند ...
بدین ترتیب کشتی اقیانوس پیمای رافائل نتوانست بیشتر از تقریبا 7 سال در کنار سواحل بوشهر دوام بیاورد و خیلی زود به افسانه ای غریب و زیستگاه آبزیان دریایی تبدیل شد .
در حال حاضر کشتی رافائل در ساحل بوشهر دیده نمی شود و زیر 7 متر آب ، در فاصله ی 2 کیلومتری نیروگاه اتمی قرار گرفته است .
تصاویری که می بینید مربوط به روزهای قبل ازغرق شدن است
۸.۷k
۰۴ تیر ۱۳۹۴
دیدگاه ها (۲)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.