شب قدر، شبی ست که تمام بزرگان ملائک و مقربان ملائک روی زم

شب قدر، شبی ست که تمام بزرگان ملائک و مقربان ملائک روی زمین می آیند و به محضر امام زمان می رسند.
چون قدر زمان و مکان و همه چیز دست امام زمان هر وقت است. اصلا به واسطه ی امام زمان فیض الهی شکل می گیرد و اگر چیزی هم به ما می دهند به واسطه امام زمان می باشد.
در همچین شبی هر چقدر کسی توانست خودش را به امام زمان، به کانون توجهات نزدیک کند برنده است.
یکی از اعمال شب قدر قسم دادن خداوند به قرآن می باشد. وقتی مصحف شریف را باز می کنیم روی سر می گذاریم و چهارده معصوم را نام می بریم،می دانید یعنی چی؟
یعنی امام و قرآن تو را با هم به مقصد می رسانند.
شب قدر شبی ست که شما باید بفهمید چیزی که می خواهید را باید از دست چه کسی بگیرید.
روایت داریم اگر کسی عبودیت خدا را به غیر از طریق اهل بیت کرده باشد بر عهده خدا نیست او را بهشت ببرد.
یعنی اگر بهشت نبرد خدا ظلم نکرده، چون خودش گفته من را این طور عبادت کن!
تشخیص مسیر عبودیت یعنی چشم به اهل بیت داشتن. در کتاب صحیح مسلم جلد ۷ صفحه ی ۱۲۳ داریم که، پیامبر فرمودند: " من در میان شما دو چیز گرانبها باقی می گذارم، کتاب خدا و اهل بیتم. مادام که به آن ها چنگ بزنید گمراه نخواهید شد.''
یعنی اگر کسی فقط سراغ یکی از این دو رفت و دیگری را رها کرد بداند گمراه است. چون مسیر عبودیتی که خدا مشخص کرده را انتخاب نکرده، پس این مسئله را خوب درک کنیم.
التماس دعای فرج


http://line.naver.jp/ti/p/~@jangenarm