القاب حضرت وصی،

القاب حضرت وصی،
علی علیه السلام

شبی در خواب بودم خواب دیدم
میان خواب حرفی را شنیدم ،

کسی می گفت اعمالت سیاه است
تمام نامه ات بار گناه است ،

اگرخواهی ز مولایت بخوانی
غروب نیلی حیدر بمانی ،

اگر خواهی شود راضی پیمبر
بگو در شعر ها اوصاف حیدر ،

بگو که دشمن کفار بوده
بگو که حیدر کرار بوده ،

بگفتم چشم از جان می نویسم
کتابی همچو قرآن می نویسم،

شروع شد شعر من با نام ایزد
خدا هم دم ز حیدر نیز می زد.

علی صدیق اکبر بود والله
علی فاتح به خیبربود والله.

علی چشم خدا،دست خدا بود
علی نور خدا ،مشکل گشا بود


علی فاروق اعظم بود مردم
ولی الله معظم بود مردم.

علی والی، علی مسجد، علی می
صراط المستقیم بوده پیاپی،

ولی الله اعظم بود حیدر
کریم الله معظم بود حیدر ،

علی چون ذوالفقارش دست دارد
هزاران شیعه پا بست دارد ،

علی اذن خدا ، وجه خدا بود
علی شیر خدا ، محو خدا بود ،

علی را فاطمه معنا نموده
گدایان را علی آقا نموده.

علی مولود کعبه ، سر الله
امیرالمومنین بوده به والله ،

علی با دشمنان هم مهربان بود
امیرالمومنین شاه جهان بود.

ولایت را ز حیدر غصب کردند
خلیفه جای حیدر نصب کردند.

ز بعد رحلت جان پیمبر
سلامش بی جواب گردید حیدر ،

چه تعبیری شده خواب پیمبر
که بوزینه نشیند روی منبر ،


تمام حرف من امشب همین است
فقط حیدر امیر المومنین است.