لبان حقیقت

سخت به هم فشرده است انگشتی بر لب ها به ما می‌گوید که رسیده است موعد سکوت هیچ‌کس پاسخ نمی‌دهد این پرسش را که حقیقت چیست آنکه می‌دانست آن حقیقت بود که دیگر رفته است ‌